3.
Մծղնէութիւն
Մծղնէութիւնը
Ասորիքի
աղանդ
մ՚է,
որ
Դ.
դարուն
ծնունդ
առաւ
եւ
որ
փոքր
ինչ
տարածուեցաւ
ի
Հայս:
Այս
աղանդին
մէջ
կը
տեսնուին
Մանիքեցութեան
ինչ
ինչ
վարդապետութիւնները:
Մծղնեայք
կատարելութեան
հասնելու
եւ
Երրորդութիւնն
աչքով
տեսնելու
համար
մշտատեւ
աղօթելը
պայման
կը
դնէին,
եւ
արդէն
Մծղնէա՝
աղօթող
ըսել
է:
Ասոնք
չէին
ընդուներ
Եկեղեցւոյ
Խորհուրդները,
կ՚արհամարհէին
ամուսնութիւնը:
Շատեր
կը
մերժէին
աշխատանքը,
ու
կ՚ապրէին
մուրացկանութեամբ
եւ
բացօթեայ:
Կ՚երեւի
թէ
անառակութեանց
անձնատուր
կ՚ըլլային,
այնպէս
որ
ի
մեզ
մծղնեայ
բառն՝
անառակ,
խառնակեաց
եւ
ընտանեաց
անդամոց
հետ
իսկ
սեռական
յարաբերութիւններ
ունեցողի
նշանակութիւնն
առած
է:
Անցնինք
այժմ
Պաւղիկեանութեան
եւ
Թոնդրակեցութեան՝
որք
հայկական
աղանդներ
համարուած
են: