Գիրք անուանեալ Որոգայթ փառաց

՚Ի մէնջ յԱշխարհին Հայաստանեաց բնակողաց, որ ոք այլ յազգ անօրէն եթէ հեթանոս, եթէ մահմետական, եթէ եբրայեցի եւ այլն ունին արձակութիւն ամենայն կերպ սովորական եւ վաղնջոց ծէս իւրեանց պահել, եւ ՚ի միջի իւրեանց որ ոք տարաձայնութիւն եթէ ելցէ հարկաւորէ ըստ սովորութեան իւրեանց ՚ի միջի իւրեանց ինքեանք ընտրել դատաւոր եւ ձեռնադրել թուղթ տոկոսի, զի հնազանդեսցեն հրամանի դատաւորաց իւրեանց (բայց ՚ի մահ) եւ որ այսպէս ո՛չ ոք դատաւոր եւ Տուն Դատաստանի մի՛ յիշխեսցի ՚ի վերայ սոցայ, այլ եթէ սոքայ ըստ կամաւ ելցեն եւ գանգատեսցեն ՚ի Տուն Դատաստանի հարկաւոր է դատաւորն ընդունեսցի կամք յանդիմաողին գանգատողի իւրոյ, եթէ յանդիմանողն նա՛ կամի մտանել դատաստան, ապա ըստ Օրինօքն Հայոց դատեսցեն նոցա, եթէ ո՛չ պարտաւորեսցէ նոցա զի ընտրեսցեն դատաւոր ՚ի միջի իւրեանց, ընդունեսցեն վճիռ ՚ի դատաւորացէ իւրեանց ըստ հնոց սովորութեան յազգին իւրեանց, բայց ՚ի մեղաց քրէական որ ամենեքեան պարտ են ընդունիլ վճիռ դատաստանի յաշխարհին հայոց, որում իւրեանք բնակին: