Բ.
Թէ
զինչ
խորհուրդ
ընթերցուածոցն`
համառօտ
բանիւ:
Բայց
նախ
զայս
գիտասցես
քաջդ
բանասիրաց
եւ
լսասէր
յաստուածայինսն,
թէ
ջան
վաստակոցս
մերոց
է
այս.
ցուցանել
ընթերցուածովքն
թէ
ի
սկզբանն
երկու
աշխարհք,
հաստատութեամբ
երկնիս,
բաժանեցան
իմանալի
եւ
զգալի
բնակչօք.
եւ
սոցա
երկոցունցս`
մարդս
իբրեւ
մի
դուռն
երկբացիկ
հայելի,
յերկուց
բնութեանց
գոյացաւ,
յոգւոյ
եւ
ի
մարմնոյ.
որ
յինքն
բարձեալ
ունի
զամենայն
արարածս:
Եւ
թէ
սոքա
երկուքս
որ
ըստ
պատկերի
Աստուծոյ
ստեղծան
(Հմմտ,
Ծն,
Ա
27),
եւ
երկուց
աշխարհաց
սքանչելի
տիպք
յօրինեցան.
երկուս
եւ
զօրհնութիւն
որդեծնութեան
եւ
զպատուիրանն
պատիւ
ընկալան,
զոր
ոչ
պահեցին:
Վասն
որոյ
երկոքին
երկուս
պատուհասս
յինքեանս
[1]
ձգեցին.
յորոց
Քրիստոս
յերկոցունց
ինքեամբ
զմեզ
ապրեցոյց,
լինելով
իբրեւ
զմեզ.
եւ
եթէ
եկեղեցի
զայս
երկուս
տօնս
տօնէ
զծննդեանն
Քրիստոսի
եւ
զյարութեանն:
Զծննդեանն`
վասն
կնոջն
փրկութեան,
եւ
զյարութեանն`
վասն
առնն:
Եւ
թէ
ո՛րպէս
զերկոսին
միմեամբք
կատարէ,
նախ
զյայտնութիւնն
յարութեամբն,
եւ
զմեր
փրկութիւնն
ի
ներքս
պարհէ
մկրտութեամբն
եւ
յարութեամբն,
եւ
զթշնամւոյն
կործանումն:
Եւ
ապա
զյարութիւնն
տօնէ
մկրտութեամբն,
եւ
նոյնպէս
զմեր
փրկութեանն
լուսաւորութիւնն`
մկրտութեամբ
եւ
յարութեամբ,
եւ
թշնամւոյն
կործանմամբ
ի
ներքս
բերէ:
Եւ
բաժանեալ
է
զնոյն
խորհուրդ
յերկուս
մասունս.
ի
յայտնութիւնն,
ի
յարութիւնն,
եւ
յաղուհացիցն
ընթերցուածս`
ի
չորեքշաբաթսն
եւ
յուրբաթսն:
Եւ
ունին
չորեքշաբաթուն
ընթերցուածք`
զյայտնութեանն
խորհուրդ,
եւ
ուրբաթուն`
զյարութեանն,
եւ
կատարին
ի
զատկին
ընթերցուածս:
Եւ
այսպէս
երկու
տօնքս
երիցս
երիւք
ընդ
միմեանս
անցանելով
պայծառացուցանեն
զմեր
փրկութիւնն
յերկուս
իննեակս:
Եւ
վասն
այսորիկ
թէ
նոյն
բանք
բազում
անգամ
յեղյեղուն,
ոչ
անգիտութեան
է
այլ
հարկի.
զի
ոչ
թողուլ
արժան
է
եւ
ոչ
թերի
պահել
զխորհուրդն,
այլ
միմեամբք
զմիմեանս
աւարտել:
[1]
Օ
ունէր
սովորաբար
յընքեան,
ընքեամբ
եւն
