Ճառք

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Theology  Law  
ՎԱՍՆ ԱՀԵՂ ՀԱՐՈՒԱԾՈՑ ԿԱՐԿՏԻ

Բազում կերպարանք են պատուհասից սպառնալեաց Աստուծոյ՝ զոր յօգուտ եւ գթութիւն մեզ մատակարարէ. զի թէպէտ եւ դէմք իրացն ցասման են նշանակ, այլ առ մեզ զգութ հայրենի խնամոցն ցուցանէ։ Զի յորժամ արհամարհիցեմք զպատուիրանս նորա, եւ յանցանք ինչ յանցանիցեմք ըստ կամաց անձանց մերոց գնալ, առ սակաւ սակաւ ներէ եւ եկայնամտէ, ակն ունելով դարձի ապաշխարութեան։ Եւ յորժամ ոչ երկիւղիւ գեհենին, եւ ոչ փափագանօք անանց բարութեանցն չփութամք յապաշխարութիւն, կամի փոքր մի զարթուցանել զդանդաղութիւն ծուլութեան մերոյ ձեռն սուղ ինչ պատուհասից առ խրատ եւ զգուշութիւն. զի իւրաքանչիւր ուրուք սրտի հանդէս արարեալ՝ ծանիցէ զանօրէնութիւնս գնացից իւրոց, եւ զերծեալ հեռասցի չար սովորութենէ մեղացն, եւ ապրեսցին յահեղ աղէտից տանջանացն։ Ապա եթէ զայս եւս արհամարհիցեմք, եւ ոչ փութանայցեմք զԱստուած հաշտեցուցանել ապաշխարութեամբ, եւ զայլ եւս ճաշակս դառնութեամբ պատուհասից տայ մեզ ըմպել, եւ հեղու թափէ վերայ մեր զահեղ պատուհասիցն բազմութիւն, եւ զահագին մրուր բարկութեան իւրոյ արբուցանէ մեզ չարաչար սպառնալեօք. զի յառաջագոյն ոչ փութացաք հաշտեցուցանել զնա ձեռն խրատոյ գաւազանին։

Զի թէ էր Փարաւոնի առաջին պատուհասիւն խրատեալ, զտասն եւս հարուածոցն զճաշակն ոչ ընդունէր. եւ ժողովուրդն Ամովսայ մարգարէին եթէ առաջին պատուհասիւն էր ապաշխարեալ, զցաւս ատամանց եւ զդալուկն եւ զմարախն եւ զկարկուտն եւ զսաստիկ երաշտութիւնն եւ զսոսկալի սովն եւ զհարուածս չարաչարս եւ զմահս տարաժամս ոչ ճաշակէր։ Վասն որոյ պարտ է զգուշանալ յիւրաքանչիւր չար ճանապարհէն, զի մի՛ այլ եւս բազմութիւնք չարաչար պատուհասիցն յաւելցին ձեզ։ Քանզի յորժամ անօրէնութիւնք մեր առաւելուն, յայնժամ պատուհասքն զեղուն մեզ։ Այլ նախախնամութիւնն Աստուծոյ եւ զայն եւս խնամով ածէ վերայ մեր. զի յորժամ մոռանայցեմք զերկիւղն Աստուծոյ, եւ չարիսն յոլովիցեմք, ոչ անդէն մեղսն կամի անապաշաւ զոք կորուսանել, այլ շնորհէ ժամանակ ապաշխարութեան։ Ապա եթէ ոչ ապաշխարեմք, եւ այլ եւս յանձինս մեր խնայէ վասն դարձի, եւ հարկանէ զանդաստանս մեր կարկտիւ, կամ մարախով եւ կամ այլ ինչ պատուհասիւք, զի ծանուցեալ զյանցանս մեր ապաշխարեսցուք։ Ապա եթէ եւ այնպէս ոչ ապաշխարիցեմք, հարկանէ վասն մեր զանասունս մեր պէսպէս հարուածովք իբրեւ զպատժապարտ, զի մեք զեղջ եկեսցուք։ Ապա թէ եւ այնպէս ոչ ապաշխարիցեմք, կամ փակէ զերկինս վերայ մեր դժնդակ երաշտութեամբ, կամ բանայ չարաչար յոլովութեամբ յապականութիւն։ Ապա եթէ այնպէս ոչ ապաշխարիցեմք, շարժեալ զերկիր դողացուցանէ ներքոյ մեր, եւ իբրեւ ձայնիւ բարբառի ծանուցանել զյանցանս մեր. այլ ոչ ընկղմէ վասն դարձի ապաշխարութեան։ Ապա թէ եւ այնպէս ոչ ապաշխարիցեմք, այնուհետեւ առաքէ յանձինս մեր ախտս չարաչարս, կամ մահս տարաժամս, կամ խեղութիւն մարմնոյ, կամ ցաւս անբժշկելիս, կամ լլկումն դիւական, եւ պէսպէս ախտաժէտութիւնս, որպէս եւ Պաւղոս ասէ՝ թէ «Վասն այնորիկ են ձեզ բազում հիւանդք եւ ախտաժէտք, եւ շատ եւս տարաժամ ննջեցեալքե։ Վասն որոյ պարտ է ձեզ միշտ պատուհասիւ դառնալ եւ ապաշխարել, եւ մի՛ զհոյլս բազումս եւ չարաչարս ընդունել զպատուհասիցն, եւ յետ այնորիկ զհուրն անշէջ եւ զտանջանսն յաւիտենից։

Եւ արդ իւրաքանչիւր ոք զխեղճ անձին իւրոյ քննեսցէ, եւ զբազմութիւն յանցանաց իւրոց ծանիցէ, եւ մի՛ զԱստուած անիրաւ ոք կարծիցէ հեղուլ զցասումն սրտմտութեան իւրոյ. այլ տուր գոհութիւն ներող եւ արդար դատաւորութեան նորա, զի զոր ինչ Աստուած գործէ՝ ոչ եթէ բարկութեան ինչ նշանակիչ է, այլ ողորմութեան։ Ահա ջրհեղեղն համաջունջ ամենայն աշխարհի՝ նշանակ էր ողորմութեան եւ ոչ բարկութեան. զի իբրեւ ոչ կամեցան զղջանալ եւ ապաշխարել տապանագործ քարոզութեամբն Նոյի, որ ձայնիւ ուրագին հնչեցուցանէր յամենեցունց լսելիս, ձեռն արագահաս մահուն յանթիւ մեղացն կարճեցան. թէպէտ եւ սաստիկ տանջանս ընկալան վասն գործոցն չարեաց, այլ զոր վաղիւն գործել կամէին՝ ձեռն մահուն ապրեցան. եւ յայտ է՝ եթէ ողորմութեան նշանակ եղեւ ջրհեղեղն նոցա, որք ոչն կամեցան զղջանալ եւ ապաշխարել։ Զսոյն եւ առ սոդոմայեցւոցն իմացիր. զի ոչ եթէ բարեգործութեանց ինչ կործանեցան ձեռն հրացան կայծականց, այլ սաստիկ անօրէնութեանցն եւ ժանտագործ գնացիցն. զի բանտարգելեալք էին յամենայն զազրութիւնս, որք յարագ մահուն ապրեցան բազում պղծութեանց։

Այլ ձեզ իբրեւ յորդիս մատուցեալ է Աստուած խրատել բժշկել, եւ ոչ վիրաւորել. այժմէն յայտնել զանօրէնութիւնս ձեր, եւ ոչ պահել յաւիտենական ամօթոյն տանջանաց։ Հարկանէ վասն ձեր զանդաստանս ձեր, զի անձինք ձեր զեղջ եկեսցեն։ Այլ թերեւս չար ախտիւն ագահութեան ընչաքաղց եւ օգտաժողով էիք, եւ կարճել կամեցաւ. եւ կամ ցոփագնացս ինչ ցանկութեամբ յափրացեալք, եւ ձեռն կարօտութեանցդ ցածուցանել կամեցաւ. եւ կամ լրութենէ հացալիցք եւ մարմնապարար յափրութեամբք յոռացեալք ինչ մոռացայք զերկիւղն Աստուծոյ, եւ արդ ձեռն սուղ ինչ նեղութեան եւ կարօտութեան յիշէք, խնդրէք եւ աղաչէք զնա. եւ կամ մեղօք ինչ բարկացուցանէք զնա, եւ զարթոյց զձեզ յապաշխարութիւն. ահա եւ ձեզ ցասումն պատուհասիդ նշանակ է ողորմութեան, եւ ոչ բարկութեան։ Այլ ողորմութիւն դէմս ցասմանդ ցուցանելոյ՝ բազմութիւնք մեղաց դադարեն։

Այլ հանդէս արարէք խորհդոց, եւ քննեցէք զսիրտս ձեր, եւ գտէք զբազմութիւն յանցանաց, վասն որոյ զեղուն յորդութիւնք պատուհասից վերայ երկրի. զի չարն սատանայ միշտ չարիսն յորդորէ, եւ միտս մեր փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք. եւ մեր անմտաբար արհամարհեալ չնչին ինչ զմեղս համարելով, դիզեալ կուտէ վերայ մեր շեղջք շեղջք մեղացն։ Զի ոմանք նեղեն եւ կտրեն զսահմանս անդաստանաց ընկերին, զորմէ մարգարէն ասէ. «Վայ որ շինէ զտուն առ տուն եւ ոչ իրաւամբքե. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցեն։ Եւ ոմանք զվարձս վարձկանաց հատանեն, որք ընդ արիւնահեղսն համարին. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցեն։ Եւ ոմանք զպտուղս եկեղեցւոյ չարակնեն եւ խաբեն զԱստուած, եւ զընտիր ընտիր խաշանց, զկալոյ եւ զհնձանի անձանց իւրեանց չարակնեն, եւ խաբեն զԱստուած, եւ զխոտանն եւ զանօգուտն տեառն մատուցանեն. որում եւ մարգարէն ասէ. «Անիծեալ լիցի մարդն որոյ ընտիրն կացցէ, եւ զարատաւորն տեառն մատուցանիցէե. որով եւ Կայէն անիծեցաւ. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք ընդվայրած լեզուօք բամբասանաց ոչ դադարեն՝ գաղտ զընկերէն խօսելով, որոյ եւ ասէ. եթէ որ մարմնոյ տեառն հաղորդի, եւ չար զընկերէն խօսեսցի, երկնաւոր սուրն շողասցի շրթունս նորա. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք յորկորստութիւնք ապականեալք, որոց եւ Պաւղոս ասէ՝ եթէ «Արբեցողք եւ բամբասողք զարքայութիւն Աստուծոյ ոչ ժառանգենե. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք աներկիւղ եւ պակասամիտք ելեալ թատերս նստին անամօթեալք, եւ դիւամոլ տեսարանէն աներեւոյթ նետիւք վիրաւորին. թէպէտ եւ ոչ զմարմինսն, սակայն զհոգիսն պղծեալ ապականեն. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք ոչ երկիւղիւ Աստուծոյ, այլ ըստ սովորութեանն միայն մտեալ յեկեղեցին՝ զանձինս դատարկ բանից պարապեցուցանեն, եւ զպաշտօնեայսն փառաբանութեանն Աստուծոյ արհամարհեալ՝ եւ զաղօթսն մեղս դարձուցանեն, եւ գնան դատապարտեալք. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք ուծացեալք սիրոյն Աստուծոյ, եւ մերժեալք Հոգւոյն շնորհաց, կամ պղծութեամբ հաղորդին սուրբ խորհրդոյն, եւ կամ ժտութեամբ հեռանան. երկոքեան չարաչար տանջանօք դատապարտին. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցեն։ Ոմանց արհամարհեալ զնորա մկրտութիւնն եւ զյոյս յարութեան՝ հեթանոսական անյուսութեամբն գնան, եւ լան եւ կոծին վերայ մեռելոց, զոր արգելեալ քրիստոնէից սրբոց առաքելոցն. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանց թողեալ բաց ընկեցեալ զհաւատս քրիստոնէութեան եւ զզօրութիւն խաչին, եւ հմայս եւ յուռութս եւ խտիրս եւ դիւթս եւ դիւաց զառածանս ընթանան, որ է կատարեալ կռապաշտութիւն եւ մերժումն յաստուածային օրինացն. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանց աներկիւղ յերդումս եւ սուտ երդումն սովորեցուցանեն զլեզուս, զոր եւ Քրիստոս իսկ պատուիրեաց՝ թէ եւ ամենեւին մի՛ երդնուր. այլ եղիցի ձեր այոյն այո, եւ ոչն ոչ. որ աւելի քան զայն՝ չարէն է. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք զորբս եւ զայրիս եւ զպանդուխտս յաղթահարեն, եւ տան հառաչել վերայ զրպարտողացն. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք զդրացիս իւրեանց նեղեն ընդարձակել զտեղի իւր, եւ զվիճակ ընկերին սակաւացուցանեն. վասն որոյ ասէ մարգարէն. «Վայ որ յարէ տուն տուն, եւ զընկերին հանիցէնե. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք թիւրեն զիրաւունս այրւոյն դատաստանի, եւ ակն առնուն շքեղ երեսաց, խոտեալք եւ արհամարհեալք կաշառօք անօրէնութեան, զոր եւ գիրն ասէ, եթէ «'Ի հրապարակս անէծք եղիցին, եւ անէծք բնակեսցեն տունս կաշառառուացե. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք տոկոսեաց վաշխից ժողովեն մեծութիւն եւ լնուն զտունս իւրեանց, զոր եւ մարգարէն ողբալով ասէ՝ թէ «Վայ որ ժողովէ զմեծութիւնս անօրէնութեամբե. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք զվաճառս ճշդեն եւ կսկծեցուցանեն զսիրտս գնողացն՝ չհայելով յարդարակշիռ վաճառոցն. այլ ջանան առնել զսակաւն մեծագին, եւ զմեծն սակաւագնի. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք չափ արդար եւ կշիռ արդար ոչ ստանան, այլ առնեն փոքր եւ մեծ խաբէութիւն եւ զրկումն բազմաց, զոր եւ մարգարէն ասէ՝ եթէ «Չափ կրկին պիղծ է առաջի Աստուծոյե. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք քինահանութեամբ զանդաստանս ընկերին եւ զհամբարս ապականեն. այլ առաւել մոլորեալք խորհրդովն սատանայի յանդգնին ահեղ անօրէնութեամբ զտունսն բնակութեանց նոցա հրդեհեն, որ են բազում արեանց պարտապան. որ թէպէտ եւ մարդիկն ապրեցան հրոյն մահուանէ, սակայն նա որ զհուրն եդ՝ ըստ թուոյ ոգւոցն է պարտական վրիժուց մարդասպանութեան. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք առանց հարկի հոգեւոր ինչ պատճառանօք սէր ընդ թշնամիսն Աստուծոյ առնել յօժարեն. եւ առնեն բարեկամութիւնս եւ խնամութիւնս ընդ անհաւատսն, ընդ Հրեայսն եւ ընդ հեթանոսսն եւ ընդ հերձուածողսն, զոր եւ մարգարէն ասէ՝ թէ «Վասն այնորիկ խորտակէ զնաւս քո, զի թշնամոյ Աստուծոյ բարեկամ եղերե. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք պակասամտաց եւ յաներկիւղածաց Աստուծոյ թէպէտ եւ ոչ պոռնկութեամբ, այլ չարաչար նախանձու եւ շուաբարոյ զօշոտութեամբ հաշեն եւ մաշեն զամուսինս իւրեանց կարծիս պոռնկութեան, որ ոչ երբէք դադարեն մեղաց եւ խռովութենէ, այլ անդադար հանապազ մեղանչեն քինու եւ աղաղակաւ. վայ որ կարծեն, եւ եղուկ որ կարծիս տան. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։ Եւ ոմանք զծնողս տրտմեցուցանեն եւ ցաւեցուցանեն անարգանօք զսիրտս նոցա, զորս պատուիրանն պատժել հրամայէ։ Եւ ոմանք զորդիս իւրեանց ոչ խրատեն, այլ խակ եւ ընդվայրագնաց թողուն. ընդ որոց ծնողքն զպատիժս պատուհասի ընդունին։ Եւ ոմանք ծառայք ստահակք զտեարս իւրեանց արհամարհեն, մարդահաճոյ եւ աչք վաստակօք յանձանց դատապարտութիւն եւ տանջանս։ Եւ ոմանք յուխտաւորաց՝ որք զխաշինս ընծայս մատուցանեն, անցին զուխտիւն եւ ստեցին, եւ զդաշինս երդմանն արհամարհեցին։ Եւ ոմանք կուսանաց՝ որք Քրիստոսի կամեցան հաճոյ լինել հանդերձիւք եւ կերպարանօք, որ է չարաչար շնութիւն։ Եւ ոմանք կրօնաւորաց ոչ երկիւղիւն Աստուծոյ պարկեշտանան, այլ կերպարանեալք պնդին առ մարդկանէ, յիմարեալք ախտիւն սնափառութեամբ զԱստուած անգիտացուցանեն. ընդ որոց առաւել քան զպոռնիկն եւ զարբեցողն դատապարտին։ Եւ ոմանք ախտիւք եւ խեղութեամբ նախատեն եւ բամբասեն զեղբարս, որոց թշնամանքն յԱստուած ելանեն, զի զգործս ձեռաց նորա հայհոյեն. զի որոց գործն հայհոյի, եւ գործելին թշնամանի։ Եւ ոմանք չարակնեն եւ նախանձին ընդ եղբօրն յառաջադիմութիւնն, եւ ուրախ լինին եւ խնդան ընդ անկանելն եւ ընդ աղքատանալն նորա, որ են մեղք ահեղք եւ չարաչար անօրէնութիւնք առաջի Աստուծոյ. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։

Այլ ըստ սովորութեանն եւ մարդահաճոյ աղօթեմք, եւ ըստ սովորութեանն հաղորդիմք, եւ ըստ սովորութեանն զպաշտօնն կատարեմք, եւ ոչ ահիւ եւ երկիւղիւ եւ սիրով Հոգւոյն, եւ անձանց ամենայն յօժարութեամբ։ Թողից ասել եւ զայլ անթիւ բազում յանցանացն, զամբարտաւանութեանցն, զգողութեանցն, զպոռնկութեանցն, զսպանութեանցն, զնենգութեանցն, զկռապաշտութեանցն, եւ առաւել զարիւնարբու նախանձուէ եւ զպիղծ ոխակալութիւնէ եւ զանհաշտ թշնամութենէն զընկերին, որ են հանապազորդ սպանողք եւ միշտ մեղս. եւ սատանայ զայն փոքր կարծեցուցանէ, զի մի՛ ապաշխարեսցուք։

Եւ արդ այս ամենայն բազմութիւնք անօրէնութեանց զեռան մեզ. եւ իշխիցե՞մք ասել արդեօք եթէ ընդէր զեղուն մեզ ցասմունք պատուհասիցն Աստուծոյ, զոր վասն ողորմութեանն իւրոյ բազում ժամանակաց երկայնամտեալ արգել հեղուլ զսրտմտութիւն բարկութեանն իւրոյ ձեզ՝ ակն կալով դարձի ապաշխարութեան։ Եւ վասն զի անզեղջ եւ անապաշաւ մնայցէք, արբոյց ձեզ սակաւիկ ինչ ճաշակումն սպառնալեաց իւրոց. զի ծանիջիք՝ թէ գոյ որ դատի զամենայն բազմութիւն անօրէնութեանց մերոց. եւ ոչ զբարկութիւնն եհեղ ըստ չափոյ մեղաց ձերոց, այլ զմասն մի՛ բազմաց առ խրատել զձեզ. զի գիտասջիք թէ գոյ գեհեն եւ տանջանք յաւիտենականք, որով դատի եւ զայլ եւս անթիւ զամբարշտութիւնս ձեր։

Եւ արդ ահա զփորձս առէք զզօրութեանն Աստուծոյ, եւ ծանեայք զմարդասիրութիւնն նորա. մի՛ այսուհետեւ նմանէք ամբարշտութեանն Փարաւոնի խստացուցանել զսիրտս ձեր. այլ յիշեցէք զանուղղայ զգործս ձեր, եւ դարձարուք յիւրաքանչիւր ձեր ճանապարհէ, եւ ուղիղ ճանապարհին խնդիր արարէք աղաչանօք եւ պաղատանօք. զի եւ ձէնջ այլ պատուհասից բազմութիւնք վերասցին, եւ սպառնալիք ահեղ տանջանացն անցեալ դադարեսցեն. զի եւ ցասումն եկելոց պատուհասիցն համարեսցի մեղաց թողութիւն, որպէս եւ մարգարէն ասէ. «Տէր, տուր մեզ զխաղաղութիւն քո, զի ըստ ամենայն գործոց մերոց հատուցաւ մեզե։ Որպէս եւ դուք ընկալայք ձեռանէ տեառն սակաւ ինչ հատուցումն մեղաց ձերոց, որ եղեւ ձեզ նպաստ փրկութեան՝ զարթուցանել զձեզ յապաշխարութիւն։

Եւ արդ մի՛ սոդոմապէս պանծանալ անզղջութեամբ, այլ նինուէաբար ապաշխարել, լալով եւ հառաչանօք հաշտեցուցանել ընդ ձեզ զՀայրն երկնաւոր՝ որ խրատէ զձեզ որպէս սիրելիս, եւ ոչ անտես արարեալ արհամարհեաց իբրեւ զխորթս ատեցեալս։ Եւ զխրատն թէպէտ եւ առ ժամանակ մի տրտմութիւն համարիք, բայց յետոյ ճանաչէք՝ թէ զղջումն ապաշխարութեան եւ զթողութիւն մեղաց նովաւ ընկալայք. զի զոր սիրէ տէր՝ զնոսին եւ խրատէ, զի սրբեալք եւ քաւեալք մեղաց պահեսցեն։ Այլ թէ եւ գոհանայցէք եւս զարդար դատաստանացն Աստուծոյ, եթէ յիրաւի յորում գործեցաքն՝ ընկալաք, կարող է Աստուած զսակաւ ինչ մնացորդս պտղոցն անդաստանաց ձերոց իբրեւ զհինգ հացին բազմացուցանել առ լիութիւն բաւականութեան ձերոյ։ Բայց դուք մի՛ ինչ զարմանաւոր յղփութիւն խնդրէք, այլ խնդրեցէք նախ զթողութիւն մեղաց եւ զբժշկութիւն հոգւոց ձերոց, եւ այդ ամենայն յաւելցի ձեզ։ Եւ Աստուած որ մեծն է ողորմութեամբ, տայ սերմն սերմանահանին, եւ հաց կերակուր պարգեւեսցէ ձեզ, եւ աճեցուսցէ զարդիւնս արդարութեան ձերոյ։ Ձեր զամենայն լիութիւնն ընկալեալ եւ առաւելեալ լիջիք ողորմութեամբն Աստուծոյ՝ առ լնուլ զամենայն կարօտութիւնս ձեր չքաւորաց, որբոց եւ նեղելոց։ Եւ այդ է քաւութիւն մեղաց եւ ամենայն անօրէնութեանց ձերոց. այդ է ճանապարհ՝ որ տանի զձեզ յօթեվանս արքայութեանն. այդ է նաւ՝ որ տանի՝ նաւահանգիստն խաղաղութեան. եւ այդ է դուռն որ մուծանէ զձեզ փափկութիւնս անուշահոտ դրախտին եւ լուսեղէն եւ յաւիտենական սրբոցն եւ արդարոցն խորանս։ Ընդ որս զմեզ արժանիս արասցէ վայելել շնորհս փառաց Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն։