Բայց
փոքր
ինչ
յառաջ
քան
զայսոստիկանն
Յուսուփ
ապստամբութեամբ
բազմաւ
ընդվզեալյԻսմայէլեան
ամիրապետէ
եւ
՚ի
պարարտութենէպորտոյն
անգուշեալ՝
առաքէ
ապա
զոմն
՚ի
նախարարացիւրոց
ամիրապետն
անհուն
իմն
զօրօք
հրոսակ
նմա,
որթէպէտեւ
զմի
նուագ
եւ
զերկուս
ընդդէմ
զինեալ՝հարուածս
՚ի
վերայ
արքունի
զօրացն
հասուցանէր.
սակայն
ոչ
կարացեալ
զդէմ
ունել՝
ձերբակալ
զնաառնէին,
խաղացուցեալ
տարեալ
կապանօք
վարեալ
առամիրապետն։
Եւ
այսպէս
յայց
ելեալ
շնորհացնԱստուծոյ՝
փրկեաց
զթագաւորն
Գագիկ
՚ի
գազանականչարաբարոյ
սպառնալեաց
նորա։
Բայց
իբրեւ
կալանզՅուսուփ
ըմբռնեալ
լինէր
յամիրապետէ
անտի.
ապա
ոմն՚ի
ծառայիցն
յաւէտ
իմն
՚ի
պատուաւորաց՝
Սբուկանուն,
որ
իշխան
եւ
հրամատար
էր
ամենայն
տան
նորա,
բռնազբօսաբար
տիրէր
աշխարհի
տէրութեան
Յուսփայ։
Եւ
յետ
սակաւ
աւուրց
ապա
եւյամիրապետէն
իսկ
փոխանակ
Յուսփայ
ոստիկանհաստատեցաւ։
Եւ
ապա
նա
եւս
առաւել
քան
զՅուսուփ
ըստնմին
սակի
դնէր
ուխտ
միաբանական
խաղաղութեան
ընդԱշոտի,
եւ
Շահանշահ
զնա
անուանէր։
Բայց
ոստիկաննՍբուկ
դեռեւս
ոչ
մոռացեալ
՚ի
սրտէ
զմախանս
չարթունիցն,
զոր
՚ի
թագաւորն
Գագիկ
հնարէին
միշտթափել՝
յետ
ոչ
բազում
ինչ
աւուրց
հորդան
իւրոյզօրուն
տուեալ,
առաքէ
զկողմամբք
Ճուաշ
գաւառի։
Որթէպէտ
բնակիչք
գաւառին
իրազգած
յառաջագոյն
չարհինին
լինէին.
սակայն
ոչ
կարացեալ
սպառսպուռգաղթիլ
յամրոցսն,
նոքա
իբրեւ
զկայծակն
՚ի
վերայհասեալ
եւ
ասպատակս
ընդ
երեսս
գաւառին
սփռեալ՝բազում
աւարառութեամբ
կապուտ
կողոպուտ
առնէին.
այլ
եւ
զոչ
կարացեալսն
աճապարել
անկանել
յամրոցսվայրացն
՚ի
գերութիւն
վարէին
զներգեւեալ
արսն
եւզկանայս
եւ
զմատաղ
մանկտի։
Իսկ
ապա
զայն
տեսեալթագաւորին
Գագկայ
եւ
ըստ
հանճարագիտութեան
իւրում՚ի
մտի
եդեալ
զոչ
կարօղելն
կալ
ընդդէմ
Սբուկայմարտիւ
պատերազմի՝
՚ի
հնազանդութեան
պայման
ընդնմա
զբանս
իւր
փոխաբերէ։
Եւ
ապա
զոմն
ԳէորգՀաւնունի
՚ի
կրօնաւորական
կարգէ
բազում
ընծայիւքեւ
պատարագօք
առ
ոստիկանն
Սբուկ
առաքէ,
խնդրելովզհաշտութիւն
առ
՚ի
նմանէ.
որոյ
առեալ
եւ
ընկալեալ՝տայ
յետկար
երդման
ոչ
եւս
յաւելուլ
կալ
՚ի
նոյնոխո՛ր
միտս
ընդ
թագաւորին։
Եւ
դադարեալ
այսպէս
ասպատակհինին՝
հարթայարմար
հանգչէին
յաշխարհ
տէրութեանթագաւորին
Գագկայ
՚ի
կայս
հանգստեան
իւրեանց՝յապահովացեալք
յարտաքնոց
յայնցանէ
հրոսակաց։
