Գիրք Պատմութեան

Վասն Սելովմայ Աղբերն։

Գնալով յառաջ դէպ ՚ի հիւսիս առ ստորոտլերինն Սիօնի, ՚ի մէջ ձորոյն կան աստի ճանք կրկինք, եւ իջանելով ՚ի նոցանէ տեսանի ջուրն Սելովմայ որ ՚իներքոյ աստիճանէն գայ։ Զայս ջուրս մեծաւ հրաշիւքառաքեաց Աստուած աղօթիւք սրբոյն Եսայեայմարգարէին յաւուրս պաշարման Ռափսակայ զԵրուսաղէմ։Զի ծարաւն նեղէր զժողովուրդն եւ ել ջուրս այս. եւարբին ամենայն ժողովուրդքն եւ իբրեւ հասինՔաղդէացիքն, առ ժամայն ցամաքեցաւ ջուրն։ Եւ ՚իհասարակիլ աւուրն դարձեալ ել մարգարէն, եւ առաքեացնմա Աստուած զջուրն եւ բղխեաց աղբիւրապէս. որոյվասն կոչեցաւ Սելօվամ, որ թարգմանի Առաքեալ։ Եւյայնմ օրէ սովորութիւն կալաւ ջուրն այն մինչեւցայսօր ամենայն օր Բ կամ Գ անգամ բղխել եւ ցամաքիլ։Եւ ջուրս այս ընթանայ առ միւս աղբիւրն եւ անտիիջեալ ջրմղիւ ոռոգանէ զպարտէզսն։ Աստ ընկալաւ ՚իծնէ կոյրն զլուսաւորութիւն աչացն. որպէս գրէ սուրբԱւետարանն եթէ՝ Տէրն երթուք յերկիր եւ արար կաւ եւծեփեաց յաչս կուրին, եւ ասաց՝ Ե՛րթ լուաւ յաւազաննՍելովամ որ թարգմանի Առաքեալ։ Չոգաւ կոյրն աստ եւլուացեալ բացան աչք նորա եւ տասենէր ուղիղ։ Հանդէպսորա յայնկոյս ձորոյն կա՛յ գիւղ մի որ բնակին ՚ի նաՖէլլահքսոպռք եւ անհարկիք, որք կոչին Սելովմացիքորք զբանջարս եւ զխոտեղէնս բերեալ ՚ի քաղաքսծախեն։ Ի գագաթ լերինս որ է ՚ի վերայ գիւղիսայսմիկ՝ երեւին աւերմունք մեծամեծ շինուց. եւ ասենթէ, Սողոմոն շինեաց զտաճարս եւ զապարանս վասնկանանց եւ կռոց նոցին որպէս գրի ՚ի ՉորրորդԹագաւորութեանց ԻԳ գլուխն։ Թէ եւ նա եւ զտունն որ՚ի դիմաց Երուսաղէմի ընդ աջմէ լերինն Մոսաթայ, զորշինեաց Սողոմոն արքայ Իսրայէլի Աստարտայգարշելւոյ սիդոնացւոց։ Քակեաց զնա Յովսիա արքայ եւկործանեաց անտի եւ ընկէց զհող նոցա ՚ի հեղեղատնԿեդրօնի։