ՆԱՄԱԿՆԵՐ

4. ԱՐՍԷՆ ԲԱԳՐԱՏՈԻՆՈԻՆ

Առ Գերապատիւ Հ. Արսէն Վ. Կ. Բագրատունի

VENEZIA

Գերապատիւ Հայր,

  Ցարդ ի զուր ակնկալեալ Ձերումդ նամականւոյ՝ ստիպիմ փոքու իւիք գրութեամբ զարթուցանել զյիշատակ նուաստ անձինս ի միտս Ձեր։ Թէպէտեւ ըստ հինաւուրց սովորութեան տարադէմ ուղեւորին պարտք իցէն նախ եւ առաջ զգացուցանել զանձնէն մտերմացն հեռաւորաց, սակայն տեսանեմ, եւ ցուցանէք ինձ քաջ, զի չիք մեծագոյն եւ առաւել անպարտելի իրաւունք, քան զլինելն հ. Արսէն։ Բա՜բէ յեղյեղուկ բախտին, զի որ ժառանգեաց զանկապտելի փառսն նախ եւ առաջ ի ծանօթումն գալ անմահ Հայկին, վտանգք մեծ են նմա զյետին ունել տեղի ի մէջ ծանօթից ծնողին նորա։ Այլ դուք, թէեւ համայն մոռասջիք զխոստմունս Զեր եւ զիս, սակայն ես վկայ ունիմ զնոյն ինքն զկառուցողն Հայրենեաց, զի Դուք զառաջինն ունիք տեղի բարձրագահ ի սրտի իմում եւ ի միտս, եւ ոչ իսկ մոռացայց իսպառ զնա՝ որ ի մոռացութեան փոշւոջ յարոյց զպարծանսն երերածուփ բախտին Հայաստանեայց։

Նմին իրի խնդրեմ տեղեակս զիս առնել, եւ սրտատրոփ մնամ արագահաս պատասխանւոյ. նախ՝ թէ զիարդ կեայ Բագրատունին Հայր՝ պաշտելին Մուսայից, որ վտարանդի ի մարտամբոխ ափանցն Վօսպորական, ապսպարեաց զանձն ի խաղաղիկ ծոց իմաստնապար կղզեկին իւրոյ, հուպ դամբանին Մխիթարայ, եւ երկրորդ՝ զիարդ կեայ քաջազունն իւր Որդի հսկայազօր նորապսակն Հայկ եւ որպիսի եգիտ շնորհս առաջի ալեզարդ իմաստնոց։ Զայսոսիկ մի առ մի խնդրեմ առնել ինձ մանրապատում, որ առաջինն եմ ի սիրողս եւ ի զարմացողս Ձեր։

Ողջոյն սիրոյ եւ մեծարանաց մատուցեալ առ վերապատուելի Հարս Ղեւոնդ, Աբրահամ եւ Խորէն եւ, մանաւանդ, առ Զեզ. մնամ Ձերումդ

Գերապատիւ Հայրութեան

Ամէնախոնարհ ծառայ

Մկրտիչ Պէշիկթաշլեան

Կ. Պօլիս

6 սեպտեմբեր 1856