Բանաստեղծութիւններ

Այրի էրէցն է խիստ տրտում,
Զօրն մժխուլ նստի ի տուն,
Այրի, այրի լուցկի չունի.
Ինքն կէրւի իսկ չէրեւի:

Այրի էրէցն երթայ ի ժամ,
Միտքն հանապազ կայ ի ծփման.
Այրի այրի լուցկի չունի.
Ինքն կէրւի իսկ չէրեւի:

Այրի էրէցն երթայ հարսնիք,
Ի ինքն նախանձի խիստ անհարկիք.
Ի ինքն չելնէ դաշտ կամ այգի
Սեր ւ ի սեղան ւ ամեն տեղիք:

Եւդն է շնչեր գարնանային
Եւ դալար բոյսքն բողբոջին
Եւ կու ծաղկին ծառքն ի յայգին
Վարդն վառի ի վերայ թփին:
Չուրախանայ սիրտ քահանին
Ի ոչ տրտմութիւնքն փարատին.

Ամառն եղեւ խիստ սիրալի,
Հնգետասան ժամ աւելի.
Ծառք զարդարին պտղով ի լի,
Գոյնքն կարմիր եւ ղրմզի:
Այրի այրի լուցկի չունի,
Ինքն կէրւի իսկ չէրեւի:

Աշունն լի, խիստ ցանկալի,
Ամէն մարդոյ է պիտանի,
Տունսն լնուն բարով ի լի,
Ուրախանան սիրով սրտի:
Չուրախան/այ/ սիրտ քահանին,
Ոչ տրտմութիւնքն փարատին:

Զինչ գեղեցիկ կայ քան զոսկին,
Եւ կամ քարինքն, որ են անգին.
Տես քահանին չի պիտանի,
Յորժամ նորա կինն մեռնի:
Չուրախանայ սիրտ քահանին,
Ոչ տրտմութիւնքն փարատին:

Նման ծառի է գուսացեր,
Եւ ինք միայն կանգուն մնացեր,
Եւ քան զտատրակ առանձնացեր,
Զի զուգակիցն է իւր մեռեր:
Չուրախանայ սիրտ քահանին,
Ոչ տրտմութիւնքն փարատին:

Այլ նա զյոյսն ի տէրն ունի,
Որ կեանս տա յամենայնի:
Տէր իմ Յիսուս Քրիստոս աստուած,
Դու պահեա զիս ի աշխարհէս,
Ի յալեացն մեղաց ծովէս
Եւ ի սորին սահեցմանէս:

Առաջնորդեա ինձ ի յերկրէս
Ի հանդերձեալն, որ կայ հանդէս.
Օրհնութիւն հօրն անեղի
Եւ էակից նորին բանի
Եւ սուրբ հոգոյն քո փառակցի
Յայժմ եւ յաւէտ յամենայնի:

Մարտիրոս Էրէցս Կաֆացի
Զի զողբս զայս շարադրեցի.
Ով վերծանողք գրոյս տառի
Զողորմին ասացէք ինձի.
Զեղկելիս որ կամ
Բազում մեղօք ողորմելի: