ՍԱՀՄԱՆՔ ԵՒ ՏՐԱՄԱՏՈՒԹԻՒՆՔ ԻՄԱՍՏԱՍԻՐՈՒԹԵԱՆ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

1 Ընդ այսոսիկ հանդերձ աստուծով եւ առաջիկայ պրակք

ՊՐԱԿՔ ԺԸ

2 Ուսեալք եթէ իմաստասիրութիւն բաժանի ի տեսականն եւ ի գործականն, եւ տեսականն՝ ի բնաբանականն եւ յուսումնականն եւ յաստուածաբանականն, եկեսցուք այսուհետեւ եւ ասասցուք, եթէ ըստ որո՞ւմ յեղանակի եղեւ բաժանումն այսոցիկ. քանզի զբաժանումն գործականին յետ այսորիկ ունիմք ասել։ 3 Այլ զի զայսոսիկ ուսցուք, ասասցուք՝ եթէ որչափ եւ որպիսիք իցեն բաժանման յեղանակք։

4 Եւ պարտ է գիտել, եթէ ոմանք ութ յեղանակս ասեն գոլ բաժանման, եւ են այսոքիկ։ 5 Որպէս ի սեռէ ի տեսակս, որպէս ի տեսակէ յանհատս, որպէս ի բոլորէ ի մասունս։ 6 Եւ այս երկակի՝ կամ ի նմանամասնեայս լինի, կամ յաննմանամասնեայս։ 7 Որպէս ի հոմանուն ձայնէ ի զանազան նշանակեալս, որպէս յէութենէ ի պատահումն, որպէս ի պատահմանէ յէութիւն, որպէս ի պատահմանէ ի պատահումն, որպէս ի միոջէ եւ առ մի։

8 Արդ, որպէս ի սեռէ ի տեսակս, յորժամ բաժանեմք զկենդանին ի բանականն եւ յանբանն։ 9 Իսկ ի տեսակէ յանհատս, որպէս զհանուր մարդ բաժանեմք ի Սոկրատէս, ի Պղատոն, յԱղկիպիադէս եւ յիւրաքանչիւր անհատս։ 10 Իսկ ի բոլորէ ի մասունս նմանամասնաբար, որպէս յորժամ զբոլոր երակն բաժանեմք ի փոքր երակս, որք նմանամասնաբարք են բոլորին. վասն զի զնոյն բնութիւն բոլորին ունին։ 11 Իսկ ի բոլորէ ի մասունս աննմանամասնաբար, որպէս յորժամ զբոլոր գլուխն բաժանեմք յաչս, յականջս, յունչս, որք են աննմանք, վասն զի ոչ բոլորին եւ ոչ միմեանց նմանք գոն։ 12 Իսկ ի հոմանուն ձայնէ ի զանազան նշանակեալս, որպէս յորժամ զշուն ձայնդ բաժանեմք յերկնային եւ յերկրային եւ ի ծովային։ 13 Իսկ յէութենէ ի պատահումն, որպէս յորժամ ասեմք, թէ ի մարդկանէ ոմանք սպիտակք են եւ ոմանք սեաւք։ 14 Իսկ ի պատահմանէ յէութիւն, որպէս յորժամ ասեմք, թէ սպիտակին ոմանք ձիւն են եւ ոմանք բուռ։ 15 Իսկ ի պատահմանէ ի պատահումն, որպէս յորժամ ասեմք, թէ սպիտակին ոմանք ջերմ են եւ ոմանք ցուրտ. ջերմ որպէս կիր, ցուրտ որպէս ձիւն։ 16 Իսկ ի միոջէ, որպէս յորժամ ասեմք՝ բժշկական գիրք, բժշկական դեղ, բժշկական գործի։ 17 Իսկ առ մին, յորժամ ասեմք՝ առողջային գիրք, առողջային տած, առողջային դեղք, վասն զի առ մին բացահայելով, այսինքն առ առողջութիւն, անուանեցաք զառողջայինս։ 18 Եւ այսոքիկ այսպէս։

19 Բայց պարտ է գիտել, թէ յասացելոց յեղանակացդ երեք են ստուգապէս յեղանակք բաժանման, որպէս ի սեռէ ի տեսակս, որպէս ի բոլորէ ի մասունս, որպէս ի հոմանուն ձայնէ ի զանազան նշակեցեալսն։ 20 Իսկ այլ յեղանակքն ոչ կարող գոն բաղկանալ, որպէս եւ առ ի մէնջ ցուցցին. վասն զի ոչ կարէ որպէս ի տեսակէ յանհատս լինել բաժանումն, զի անհատքն անբաւք եւ անորիշք են առ ի թուել, վասն զի ոմանք ապականին եւ ոմանք լինին, զորս ոչ կարեմք ընդ թուով արկանել։ 21 Այլ եւ ոչ ի պատահմանէ յէութիւն է իսկապէս յեղանակ բաժանման. քանզի ասելն, թէ սպիտակին ոմն ձիւն է եւ ոմն բուռ, չէ իսկապէս յեղանակ բաժանման. վասն զի ոչ եթէ զսպիտակն զինքն ըստ ինքեան առանց մարմնոյ բաժանէ, այլ զմարմինն բաժանէ, յորում սպիտակն։ 22 Իսկ մարմին էութիւն է. ապա ուրեմն զէութիւն յէութիւն բաժանէ եւ ոչ զպատահումն յէութիւն։

23 Եւ դարձեալ, ամենայն որ բաժանի՝ ի նմանն բաժանի եւ ոչ յաննմանն, վասն զի կենդանին բաժանելով բանաւորն եւ յանբանն, ի կենդանի բանաւորն եւ ի կենդանի անբանն բաժանեցաւ, այլ ոչ եթէ յոչ կենդանին, որ է աննման։ 24 Իսկ պատահումն յէութիւն բաժանելով՝ յաննման բաժանի։ 25 Արդ ըստ այսմ յարացուցի եւ ոչ էութիւն ի պատահումն բաժանելով իսկապէս յեղանակ բաժանման ասի, եւ ոչ դարձեալ պատահումն ի պատահումն բաժանելով. քանզի ասելն, թէ սպիտակին ոմանք ջերմ են եւ ոմանք ցուրտ, ոչ եթէ զպատահումն ինքն ըստ ինքեան բաժանէ զըստ ինքեանց պատահմունս. այլ զմարմինս բաժանէ, յորս պատահմունքն։ 26   Այլ եւ ոչ ի միոջէն եւ առ մին ասի յեղանակ բաժանման, այլ որպէս թիւ ինչ, վասն զի ի միոջէն անորիշք եւ անթիւք են. ըստ նմին բանի եւ առ մին. Ապա ուրեմն երեք են իսկապէս յեղանակք բաժանման. որպէս ի սեռէ ի տեսակս, որպէս ի բոլորէ ի մասունս, որպէս ի հոմանուն ձայնէ ի զանազան նշանակեալս։

27 Բայց պարտ է եւ զպատճառսն յեղանակաց բաժանման իսկիցն եւ անիսկիցն ի բաժանմանէ յումեմնէ գտեալս ասել այսպէս եւ ըստ այսմ աւրինակի։ 28 Ամենայն որ միանգամ բաժանելի է եւ բաժանի, կամ ըստ էութեան, կամ ըստ ինքեան բաժանի, եւ կամ ըստ պատահման. եթէ ըստ ինքեան բաժանի՝ կամ որպէս իր բաժանի, կամ որպէս ձայն։ 29 Եւ եթէ որպէս իր բաժանի, այսոքիկ յեղանակք բաժանման լինին, որպէս ի սեռէ ի տեսակս, որպէս ի տեսակէ յանհատս, որպէս ի բոլորէ ի մասունս, որպէս ի միոջէն եւ առ մին. քանզի այսոքիկ որպէս իր բաժանիլ բնաւորեցան։ 30 Իսկ եթէ որպէս ձայն՝ յեղանակ բաժանման լինի որպէս հոմանուն ձայն ի զանազան նշանակիցեալս։ 31 Իսկ եթէ ըստ պատահման բնաւորեցաւ բաժանիլ բաժանելին, այլքն եւս յեղանակք բաժանման լինին, որպէս էութիւն ի պատահումն, որպէս պատահումն յէութիւն, որպէս պատահումն ի պատահումն։