Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Ամուլ գտեալ կին ուրուք՝ մի՛ լիցի յաղագս այնորիկ արձակել զնա, զի Արարչին է զբնութեան տալ զծնունդն։ Փորձելի է, զի թէ ի ցաւոց իցէ՝ բժշկաւք աւգնեսցի, եւ թէ չիցէ ըստ այսմ, բաշնալի է զբնաւորական ամլութիւնն։

Ապա եթէ յաղագս անժառանգութեան տեսանիցէ զայրն տրտմեալ եւ ցաւակցեալ, ըստ աւրինակին Աբրահամու եւ Սառայի, տացէ համարձակութիւն առնուլ կին՝ առցէ. բայց մի՛ լիցի զամուլն եւ զծննդականն ի միասին պահել։ Նոյնպէս, թէ առն իցէ անծնունդ լինել, արասցէ։ Իսկ սահման ժամանակին առաւել քան զանկարողացն լիցի, եւ մի՛ նուազ։

Եւ եթէ կինն այլում ոչ կամիցի լինել, զկեանս, իբր այրութեան յայլում տան, մինչ կենդանի է, հոգասցէ եւ զինչս բերեալ զկնոջն դարձուսցէ։ Իսկ եթէ կանխաւ գիտասցէ զամլութիւն եւ տռփանաւք առնուցու ցանկութեամբ, մի՛ լիցի մինչեւ ի մահ մեկնիլ։ Զայդ ճշմարիտ կարծեմ դատաստան։