Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Եթէ կին ատելութեամբ յառնէն մեկնեսցի եւ այլում լիցի, եւ պատահի մեռանել զոր էառն, եւ հարկաւորաբար յառաջինն դարձցի, իբր զի չիցէ առեալ այրն այլ կին, կալցէ զնա զղջացեալ, զոր չէր արժան լինել առն այլում եւ եղեւ, թէպէտ եւ իշխան է չառնուլ, զի ի կնոջէն իցէ պատճառն մեկնելոյ, սակայն շահելոյ աղագաւ զոգի նորա՝ առցէ։ Սոյնպէս թէ առն պատահի առնուլ այլ կին, եւ մեռցի զոր էառն, եւ զղջացեալ դարձցի յառաջինն, իբր զի այլում չիցէ լեալ կին, առցէ, եւ հաւանեսցի նմա կինն յաղագս զղջմանն եւ ապաշխարութեանն աւրինակի երկուցն։

Իսկ եթէ զկնի մեկնելոյն ի միմեանց այրն կին առցէ եւ կինն՝ այր, եւ մեռանիցի կին առն եւ այր կնոջն զոր առին, եւ զի այլ պսակ ոչ է նոցա, հարկաւորեալք դառնան առ միմեանս, որ պատճառ մեկնելոյն եղեւ՝ զապաշխարութիւն նմա տալով, միաւորեսցին։

Եւ եթէ այր կնոջն մեռանիցի, եւ կին առն կենդանի իցէ, եւ կինն իցէ պատճառ մեկնելոյն եւ հարկաւորաբար զղջացեալ զայրն խնդրէ, չէ արժան առնուլ զնա առնն ըստ իրաւանց, մանաւանդ թէ մանկունք իցեն, եւ այլ այր ոչ հասանիցէ կնոջն, ապա եթէ հասանիցէ՝ իշխան լիցի այր զհարկիւ զղջացեալ կինն առնուլ եւ կամ ոչ։ Նմանապէս՝ եթէ կին առն մեռանիցի։