Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Կարգեցին առաքեալքն եւ եդին հաստատութեամբ, եթէ մի՛ ոք յանդգնեսցի ի մարդկանէ, որոյ չիցէ զաւծումն քահանայութեան ընկալեալ, եւ արասցէ իրս ինչ իշխանութեամբ իբրեւ զքահանայ, եւ կամ քահանայ աչառանաւք եւ ակնառութեամբ գործիցէ ինչ առանց աւրինաց եւ իրաւանց, այլ արդարութեամբ եւ անակնառութեամբ։

Եւ զայս ահա զառաքելական կանոնի զհրաման այսպէս դատել պարտին առաջնորդք, զի զսովորութիւնն չար լուծցեն, զոր աշխարհականք առնեն արք եւ կանայք՝ վերակացու լինել եկեղեցւոյ, եւ զքահանայս լռեցուսցեն զաւշաքաղութեամբ վարեալս եւ ակնառութեամբ եւ այլովք ախտիւք։ Եւ այդ ճշմարիտ դատաստան է յեկեղեցի անզղջից, իսկ զղջացելոց՝ ուղղիլ։