Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Եթէ արծաթ փոխ տացես եղբաւր քում, որ աղքատ իցէ առ քեզ, մի՛ ճեպեսցես զնա եւ մի՛ արկանիցես նմա տոկոսիս։

Հին կտակարանս եւ Նորս յայսոսիկ միաբանին՝ ի բաց բառնալ զվաշխ եւ զտոկոսիս։ Ոչ աստ զտոկոսիս յիշատակելով՝ զվաշխ թողացուցանէ, զի զծայրն բառնալով՝ ընդ նմին եւ զարմատն բառնայ։ Եւ որ ինչ ի Նոր կտակարանս է սաստն, աւելորդ է, իբր գիտողաց, երկրորդել, զի թէ եւ Աւրէնքն ոչ հրամայէ ճեպել, որչա՞փ եւ Նորս։ Եւ փոխ ասացաւ, զի անդրէն հատուսցի գլուխն։

Արդ, իրաւունք դատաստանի լիցին՝ ներմամբ առնուլ զգլուխն, եւ վաշխ լիցի հատուցումն հանդերձեալ։ Ապա թէ կար իցէ փոխառողին, տայցէ փոխատուին զնոյն գլուխն՝ մնալ առ նմա զնոյն չափն. եւ այդ ըստ կարի լիցի, զի Աստուծոյ ինքն է իսկ դատաստանդ՝ ոչ առնուլ վաշխ եւ տոկոսիս։

Եւ գիտելի է, զի թէ ոք զդատաստան Աստուծոյ թիւրէ, վնասէ զոգին՝ ի հանդերձեալ հատուցմանէն զրկելով։

Ապա թէ ոք պատճառէ ոչ հատուցանել անվաշխն, դատ լիցի. ի հատանիլն գլխոյն՝ թողութիւն լիցի։

Որդւոց, զկնի մահուան հարց, մի՛ լիցի զվաշխ հատուցանել, բայց միայն զգլուխն, զի բնաւին ոչ է ըստ իրաւանց։ Եւ այդ աւրինադրութիւն է, միանգամայն եւ դատաստան։