Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Եւ եթէ իցէ ուրուք որդի խեռ եւ անզգամ եւ ոչ լուիցէ ձայնի հաւր եւ մաւր իւրոյ, եւ խրատիցեն զնա, եւ ոչ անսայցէ, կալցին զնա հայր եւ մայր իւր եւ տարցին առ ծերակոյտ քաղաքին իւրեանց եւ ի դուռն տեղւոյն իւրեանց եւ ասասցեն ցարս քաղաքին իւրեանց. որդիս մեր այս խեռ է եւ անզգամ եւ ոչ լսէ ձայնի մերում, հանգանակող է եւ արբշիռ։ Եւ քարկոծեսցեն զնա արք քաղաքին նորա քարամբք, եւ մեռցի, եւ բարձջի՛ք զչարն ի միջոյ ձերմէ. եւ լուեալ այլոցն՝ զահի հարկանիցին։

Զոյգ է այս դատաստան այնմ, որ զծնողսն հարկանէ, զի անդ՝ մահու մեռցի, զի զիւր անարգէ զծնող եւ նովաւ՝ զհասարակացն Աստուած, եւ աստ՝ առանց միջնորդի՝ միայն զԱստուած, լուծմամբ պատուիրանին։ Վասն որոյ անդ՝ մահու մեռցի, որ է երկու մահ, եւ աստ՝ պարզաբար մեռցի, որ է միայն առ Աստուած յանցանքն։ Այլ որպէս անդ եդաւ իրաւամբք՝ ելանել ի ժառանգութենէ փոխանակ մահու, նոյն լիցի եւ աստ։