Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Վասն այնոցիկ, որ ի չափ հասեալ իցեն եւ կուսութիւն խոստանայցեն պահել եւ ստիցեն խոստմանն՝ ի շնութիւն անկան, կուսան այնուհետեւ ոչ կարէ լինել, այլ եղիցի նա որպէս զայն, որոյ երկուս կանայս արարեալ իցէ, եւ զսահման զնոցին կալցի եւ զապաշխարութիւն. երկուս ամս առ դրանն ընդ ձեռամբ եւ ամ մի մտեալ յեկեղեցին ընդ ապաշխարողսն ելցէ։ Եւ զջերմութիւն ապաշխարութեանն տեսցեն, եւ հաղորդեսցի աւրինացն, բայց յաւծումն քահանայութեան մի՛ մերձեսցին։

Զայս յայտնագոյն ի Նիկիական յերեսուն գլխին ասէ, այլ աստ՝ որ ամուսնանայ եւ շնայ։ Յայտ է, զի զշնութեանն ապաշխարէ, այլ ամուսնութեանն՝ երկակացն է, ուստի ոչ կարէ լինել քահանայ. եւ թէ երկրորդ ամուսնանայ՝ իբր զերրորդ համարեալ է։ Բայց տեսցեն եւ զհասակ խոստովանողին եւ այնպէս դատեսցեն։ Եւ այդ ըստ այդմ լիցի։ Զայս եւս գտցես ի Լուսաւորչին կանոնսն յերեսուն գլխին, եւ յայլսն եւս։