Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Եթէ ոք յիւրմէ եպիսկոպոսէ անկաւ՝ երէց կամ սարկաւագ եւ զեպիսկոպոսին զդատաստան յանձին ոչ կալաւ եւ համարձակեցաւ ձանձրացուցանել զլուր ժողովրդոց բազմաց, որպէս թէ զինչ իրաւունս ունիցի՝ առաջի բազմաց եպիսկոպոսաց ասիցէ եւ ի նոցանէ զարդար դատաստանի վճիռն ակն ունիցի առնուլ։ Ապա թէ ե՛ւ ի նոցանէ սրտնեղեցաւ եւ անգոսնեաց, եւ համարձակեցաւ առ թագաւոր դիմել եւ ձանձրացուցանել, զայնպիսին մի՛ արժանի առնել թողութեան կամ ընդունելութեան կամ բնաւ յոյս ինչ տալ, զի առ յապայ հաստատեսցի ի նոյն տեղի։

Արդար է այս դատաստան, զի յետ մի անգամ եւ երկիցս յանդիմանելոյ յանդգնեցաւ։ Զի թէ իւրոյ եպիսկոպոսին կարծի նախանձու լինել, միթէ եւ բազմա՞ցն եւս։ Այլ ի զղջանալն՝ այդ եւս տեսցի։