ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ,
ՈՐ
Ի
ՄԻՏՍ
ՈՉ
ԻՑԷ
ԵՒ
ԶԻՒՐՈՎԻՆ
ԵՐԹԱՅՑԷ
Հարցումն.
Որ
յիւր
միտս
ոչ
իցէ
եւ
երթիցէ
զիւրովին,
այսինքն՝
կամ
գահավէժ
առնի,
կամ
այլ
ինչ
մահու
մեռանի,
պա՞րտ
է
ի
վերայ
պատարագ
մատուցանել,
թէ
ոչ։
Պատասխանի.
Պարտ
է
վիճակելոյն
քննել,
եթէ
ճշմարտութեամբ
պակասամիտ
էր
եւ
արար
զայս,
քանզի
բազում
անգամ
մերձաւորին
ախտացելոյն
կամելով
դիպել,
որ
ի
վերայ
նորա
պատարագ
մատչի,
ստեն,
ասեն,
թէ
չէր
յիւր
միտս,
զի
մատուսցեն
զպատարագն։
Արդ,
քննել
պարտ
է,
մի
գուցէ
ի
բռնութենէ
մարդկան
կամ
այլապէս
արար
զայս,
ապա
ոչ
է
պարտ
լինել
պատարագ
ի
վերայ
նորա,
քանզի
ինքնասպան
եղեւ
անձին
իւրոյ։
Ապա
պարտ
է
քննել
զամենայն
ճշմարտութեամբ,
զի
մի՛
ի
դատաստան
անկանիցի
մատուցանողն։
Արդ,
թէպէտ
յայտնի
է
ըստ
հարցմանն
եւ
պատասխանիդ,
այլ
վերակացուքն
պարտապան
են
ապաշխարել
ըստ
դատելոյ
վարդապետաց։
Եւ
դատաւորաց
ոչ
է
այդ։