Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Եւ զայսոցիկ եդից այժմ զդատաստան՝ ամուսնանալ կամ ոչ։ Ի կանոնաց յաղագս շնութեան ուսաք, ուրկաց՝ եթէ ծնունդ նոցա նմանապէս ուրուկ լինի, յաղագս այսորիկ արգելցին, զի մի՛ ախտն տարածեսցի ի ծնունդն։

Արգելցին եւ բորոտք, զի թէպէտ եւ ի բժշկաց ասի փոխիլ ախտից, յորոց հոտ է, եւ ի բորոտս ոչ լինի, զի ի յուրկոտոս յաղագս վիրաց լինի, եւ անդ վէր ոչ է, սակայն կանոնք փոխելի զախտն ցուցին։ Եւ զի մի՛ ի ծնունդսն ախտն լիցի, արգելցին. եւ զի Աւրէնքն ոչ միայն յամուսնանալոյ, այլ եւ ի բանակէ եւս մերժէ։ Եւ թէ ոք զԱւրինացն նշանակ ասէ, սակայն ըստ մարմնոյ խտրութիւն էր, որպէս եւ այժմ յաղագս ասացելոյ պատճառիդ։

Իսկ կաղ, թէ չիցէ բնաւին լուծեալ, զի խափանումն իցէ կամ ամուսնութեան, եւ կամ արուեստի, կամ այլոց հարկաւորաց, ամուսնասցի. եւ այդ՝ առն, նմանապէս եւ կնոջ լիցի։

Իսկ կուրաց յերկոսին յաչսն. կին՝ մի՛ ամուսնասցի, զի ոչ մանկասնութիւն մարթ է լինել եւ ոչ այլ ինչ սպասաւորութիւն, իսկ այր՝ թէ ժուժկալ է, բարիոք է, ապա թէ բաւական է զկին եւ զտուն հոգալ, թէ ընչիւք նախնեաց, թէ այլաւք պատճառաւք, ներելի է յաղագս այլոյ վտանգի։

Իսկ կին խուլ, թէ ուշիմ իցէ, եւ ոք հաւանեսցի առնուլ, եղիցի. նմանապէս եւ՝ այր։

Իսկ համրն, թէ այր, թէ կին, ընդ անասունս համարեալ է. մի՛ լիցի ամուսնանալ։

Զայդոսիկ զդատումն ես ճշմարիտ կարծեմ։ Եւ թէ այլ ոք, ուղիղ ունելով տեսութիւն, պարսաւանս այսմ դիցէ, անխռով եմ խորհրդով, զի եւ ոչ միոյ դատաստանի վճիռ հատանի լինել եւ կամ կանոնական հրամանաց, որ յայսոսիկ ածի դատաստան, զնոյն դատաստանի ունելով զաւրութիւն, այլ ընդ մերոյն ընտրութեան եւ զկանոնացն երկրորդեցի։ Զի թէ ընդդէմ մերն կարծեսցի՝ զսրբոցն պատուեալ զբան ի նոյն, ի նոցունց թողութիւն ինձ խնդրեսջիք, զի ոչ այնքան յանդուգն եմ, թէ զոր ոչ ըստ ներման եւ կամ յայլմէ առեալ զաւրութիւն, համարձակէի դնել։ Եւ թէ ոք համարեսցի յանդուգն՝ համարեսցի, միայն զաւգտակարն ընտրելով դատեսցի, եւ ես իսկ գամ զհետ՝ ոչ պարսաւելով, այլ շնորհ ունելով եւ գովելով։