Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ՅԱՂԱԳՍ ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ ԿՆԱՀԱՆԷԻՑ

Եթէ ոք զկին թողցէ՝ զորդեաց մայր, առանց բանի պոռնկութեան, կամ կախարդութեան, կամ թէ արատ ինչ չար ի մարմնի չիցէ, այլ թէ այրն շնաբարոյ իցէ, այլում ակն եդեալ իցէ, դատաստան այս լիցի. զորդիսն, եւ զկեանսն, եւ զտունն, եւ զհողն, եւ զջուրն եւ զամենայն ինչ բաժանեսցեն հասարակաց եւ զկէսն աղջկանն տացեն։ Եւ թէ կամք են կնոջն զայրն ի տուն ածել յինքն, համարձակ ածցէ։ Եւ զբաժինն կալցին եւ զարքունի հարկն ողջ արասցեն։ Եւ այրն, որ եթող, եւթն ամ ապաշխարեսցէ եւ յեկեղեցին տուգանս տացեն. թէ ազատ է՝ երեքհարիւր դրամ, եւ թէ շինական՝ գանալից լիցի եւ հարիւր դրամ յեկեղեցի տուգանեսցի, փոխանակ զաւրհնութեամբ զամուսնութիւնն խոտելոյ։ Ապա թէ մինչդեռ ի պայքարին եւ ի տուգանին իցեն, եւ կին ոք յանդգնեալ կնաթողին կին լիցի, եւ ամ մի չիցէ անցեալ, յայտ եղեւ, թէ զառաջին կինն նա ետ թողուլ, կալցեն զկինն եւ յաւրկանոցս տայցեն, եւ զտարի մի աղասցէ գոդեացն. թէ ազատ է եւ յաւրկանոց չերթայ՝ հարիւր դրամ տուգան տայցէ գոդեացն։

Մի անգամ եւ երկիցս զայս եդաք դատաստան. դարձեալ եւ այժմ, զի զանձն յընդդիմադրութենէ կանոնաց կարծեաց ազատիցեմ եւ զյաւելուած իւրաքանչիւր հրամանացն դիցեմ, ըստ որում եւ յայսմ կանոնի հանդերձ այլաւքն։ Եւ զայրն ի տանէ մերժել եւ այլ ի ներքս ածել հրամայէ, որ է առաւելութիւն սաստի։