Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Պաշտաւն եւ պատարագիք եւ սպասք սրբոյ եկեղեցւոյն ի գլխաւոր քահանային տանն եղիցին, որպէս յառաջագոյն կարգեալ է։ Գլխաւոր քահանայն զեկեղեցին մի՛ իշխեսցէ թողուլ եւ գործոյ տանն պարապել, այլ մշտնջենաւոր ի սուրբ եկեղեցւոջն կացցէ, զի զպաշտաւնն եւ զաղաւթսն տուընջեան եւ գիշերոյ ժամուցն եւ զտեսչութիւն ժողովրդեանն մի՛ խափանեսցէ։ Իսկ այլ ընկերքն զամառն փոխանակաւ կացցեն ընդ նմա անպղերգաբար։ Ապա թէ իցէ ոք, որ սխալիցէ ի պաշտամանէն պղերգութեամբ կամ երկրական հոգովք, ի մտիցն մի՛ իշխեսցէ մասն առնուլ։ Քահանայքն միակամ լիցին յաւրհնելն միաբանութեամբ զժողովուրդն եւ որոշել ի սրբոյ եկեղեցւոյ։

Բարեկարգապէս եցոյց զդատաստան հասոյից եւ զսպասաւորութիւն քահանայից աստուածային եւ սուրբ կանոնս, եթէ ոք կամեսցի կալ ճշմարտութեամբ ի գործ քահանայութեան, ապա թէ ոչ՝ անպարտ լիցին դատաստանք եկեղեցւոյ, եւ զպարտաւորութիւնն առցեն հեղգացեալքն։