Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Կամ եղեւ ինձ եւ յաղագս այսոցիկ սակաւ ինչ գրել, զի ոչ փոքր ինչ հակառակութիւն ի մեր իսկ լինի յաշխարհս յաղագս այսոցիկ աշխարհական քահանայից եւ վանաց։ Սակայն ընդ միտ ածի եւ յաղագս կանոնաց մեծին Սահակայ, եթէ որքան գեղեցիկ եւ ըստ կարգի բաժանէ զվանաց եւ զեկեղեցւոյ, որ յաշխարհի, զհասս եւ զտաւնս, եւ այժմ շփոթեալ եւ ապականեալ է այն ամենայն։ Վասն այնորիկ լռեցաք յայսոցիկ դատաստանաց, զի թէ ի սրբոյն ոչ պատկառեն ի բանից, զիա՞րդ եւ ի մերոցս։ Եւ եթէ վասն սորին դատաստանի կամի ոք, զի ուղղիցէ, այնոքիւք արժան է վարիլ եւ ոչ այլազգ, զի թէ կայր կարծիս՝ այժմու գրեցելովքս դատել, ոչ ի դէպ էր մեզ յանդգնիլ, թող թէ բնաւին ոչ է կարծիս։ Ըստ այսմ կարծեմ եւ յամենայն ի մեր աշխատութիւնս։