Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Ոչ է պարտ վարձու զմանկունս ուսուցանել ըստ կանոնի հրամանաց։

Եթէ որբք իցեն, զամենայն խնամ տանել նոցա ի դէպ է, ապա թէ չիցեն՝ զկերակուր եւ զհանդերձ միայն իւրքն հոգասցեն։ Եւ թէ կարողք իցեն եւ ըստ ինքեանց յօժարութեան ընծայ ուսուցողացն տացեն, արժան է հոգեւոր սերմանողաց զմարմնաւորսն հնձել, իսկ եթէ աղքատք՝ ոչ պահանջել։

Այլ եթէ ոք հակառակիցի եւ բռնաբարէ, դատաստանաւ է՝ զոր ինչ ի մանուկն ծախեալ իցէ, զայն միայն հատուցանել, այլ ոչ զհոգեւոր շնորհին։

Այդոցիկ զհետ երթալ դատաւորաց արժան է հոգեւորապէս։