ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԱՐԲԵՑՈՒԹԵԱՆ
Եւ
զարբեցութեան
բազումք
անգիտանան
զսահման
յառաջնորդաց
եւ
ի
սպասաւորաց
եկեղեցւոյ։
Միայն
եթէ
ոչ
ժայթքեն՝
համարձակին
ի
գործ
եկեղեցւոյ։
Արդ,
դնելի
է
զսահման
նորա։
Արբեցութիւն
ըստ
ստուգաբանութեան
յագեցումն
իսկ
է,
իսկ
ժայթքելն
եւ
կամ
ոչ՝
ի
կազմածէ
բազում
անգամ
պատահի
մարմնոյ։
Իսկ
եթէ
սահման
արբեցութեան
յագեցութիւն
է,
ապա
եւ
սահման
ոչ
արբենալոյ
անյագեցութիւնն
է։
Եւ
դարձեալ՝
նշանակ
արբեցութեան
դեդեւումն
մարմնոյ
է
եւ
բանի։
Արդ,
որ
ըստ
այսմ
սահմանի
եւ
կամ
նշանի
իցէ,
ի
բաց
կալ
արժան
է
յիւրաքանչիւր
սպասաւորութենէ
եւ
լնուլ
զապաշխարութեան
զչափ
եւ
ապա
մատչիլ
ի
գործ
շնորհին,
իսկ
եթէ
անփոյթ
արասցեն՝
ընդ
դատաստանաւք
արբեցողացն
են։