Գիրք Դատաստանի, Բ խմբ.

ԺԲ.
ՅԱՂԱԳՍ ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ ԵԹԷ ԱՏԵԼՈՒԹԵԱՆ ՊԱՏՃԱՌԱՒ ԶՄԻՄԵԱՆՍ ԹՈՂՑԵՆ ԱՅՐ ԵՒ ԿԻՆ ԵՒ ԸՆԴ ԱՅԼՈՒՄ ԶՈՒԳԻՑԻՆ, ԵՒ ՊԱՏԱՀԻ ՄԵՌԱՆԵԼ ԸՆԴ ՈՐ ԶՈՒԳԵՑԱՒ ԵՒ ԱՌ ՄԻՄԵԱՆՍ ԴԱՐՁՑԻՆ:

12. «Եթէ կին ատելութեամբյառնէ մեկնեսցի եւ այլում լիցի, եւ պատահի մեռանելզոր էառն եւ հարկաւորաբար յառաջինն դարձցի, իբր զիչիցէ այրն առեալ այլ կին, կալցէ զնա զղջացեալ, զորչէր արժան լինել առն այլում եւ եղեւ. թէպէտ իշխան էչառնուլ, զի ի կնոջէն իցէ պատճ առն մեկնելոյ, սակայնշահելոյ աղագաւ զոգի նորա` առցէ: Սոյնպէս թէ առնպատահի առնուլ այլ կին եւ մեռցի զոր էառն եւզղջացեալ դարձցի յառաջինն, իբր զի այլում չիցէ լեալկին, առցէ, եւ հաւանիցի նմա կինն յաղագս զղջմանն եւապաշխարութեան օրինակի երկուցն: Իսկ եթէ զկնիմեկնելոյն ի միմեանց` այրն կին առցէ եւ կինն այր, եւմեռանիցի կին առնն եւ այր կնոջն զոր առին, եւ զի այլպսակ ոչ իցէ, հարկաւորեալք դառնան առ միմեանս, որպատճ առ մեկնելոյն եղեւ` զապաշխարութիւնն նմատալով միաւորիցեն: Եւ եթէ այր կնոջն մեռանի եւ կինառնն կենդանի իցէ, եւ կինն իցէ պատճ առ մեկնելոյն եւհարկաւորաբար զղջացեալ զայրն խնդրէ, չէ' արժանառնուլ զնա առնն ըստ իրաւանց, մանաւանդ թէ մանկունքիցեն եւ այլ այր ոչ հասանիցէ կնոջն. ապա թէհասանիցէ, իշխան լիցի այրն զհարկիւ զղջացեալ կիննառնուլ եւ կամ ոչ: Նմանապէս` եթէ կին առն մեռանիցիե: