ԻԲ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ՈՐ
ՉԻՑԵՆ
ՔԱՀԱՆԱՅՔ
ԵՒ
ԻՐՍ
ԻՆՉ
ԱՌՆԻՑԵՆ,
ԵՒ
ԿԱՄ
ՔԱՀԱՆԱՅՔ
ԱՆԻՐԱՒՍ
ԻՆՉ:
22.
«Կարգեցին
առաքեալքն
եւեդին
հաստատութեամբ
եթէ`
մի'
ոք
յանդգնեսցի
իմարդկանէ,
որոյ
չիցէ
զօծումն
քահանայութեանընկալեալ,
եւ
արասցէ
իրս
ինչ
իշխանութեամբ
իբրեւզքահանայ.
եւ
կամ
քահանայ
աչառանօք
եւակնառութեամբ
գործիցէ
ինչ
առանց
օրինաց
եւիրաւանց,
այլ
արդարութեամբ
եւ
անակնառութեամբ:
«Եւ
զայս
ահա'
զառաքելականկանոնի
զհրաման
այսպէս
դատել
պարտին
առաջնորդք,
զիզսովորութիւն
չար
լուծցեն,
զոր
աշխարհականք
առնեն
-արք
եւ
կանայք
վերակացուք
լինին
եկեղեցւոյ:
Եւզքահանայս
լռեցուսցեն
զօշաքաղութեամբ
վարեալս
եւակնառութեամբ
եւ
այլօք
ախտիւք:
Եւ
այդ
ճ
շմարիտդատաստան
է
յեկեղեցի
անզղջից,
իսկ
զղջացելոց`ուղիղե: