ՂԳ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԿՆԱՀԱՆԷԻՑ:
93.
Եթէ
ոք
զկին
թողցէզորդեաց
մայր
առանց
բանի
պոռնկութեան
կամկախարդութեան,
եւ
կամ
թէ
արատ
ինչ
չար
ի
մարմնիչիցէ,
այլ
թէ
այրն
շնաբարոյ
իցէ
եւ
այլում
ակն
եդեալիցէ,
դատաստան
այս
լիցի
-
զորդիսն
եւ
զկեանսն
եւզտուն
եւ
զհողն
եւ
զջուրն
եւ
զամենայն
ինչբաժանեսցեն
հասարակաց
եւ
զկէսն
աղջկանն
տայցեն:
Եւթէ
կամք
իցեն
կնոջն
զայրն
ի
տուն
ածել
յինքն,
համարձակ
ածցէ:
Եւ
զբաժինն
կալցին
եւ
զարքունիհարկն
ողջ
արասցեն:
Եւ
այրն
որ
եթող
եօթն
ամապաշխարիցէ.
եւ
յեկեղեցի
տուգանս
տացեն
-
թէ
ազատ
է`երեք
հարիւր
դրամ,
եւ
թէ
շինական
է`
գանալից
լիցի
եւհարիւր
դրամ
յեկեղեցին
տուգանեսցի,
փոխանակզօրհնութեամբ
զամուսնութիւնն
խոտելոյ:
Ապա
թէմինչդեռ
ի
պայքարին
եւ
տուգանին
իցեն
եւ
կին
ոքյանդգնեալ
կնաթողին
կին
լիցի,
եւ
ամ
մի
չիցէ
անցեալ,
յայտ
եղեւ
թէ
զառաջին
կինն
նա
ետ
թողուլ.
կալցենզկինն
եւ
յուրկանոց
տացեն
եւ
զտարի
մի
աղայցէգոդեացն.
թէ
ազատ
է
եւ
յուրկանոց
չերթայ,
հարիւրդրամ
տուգանս
տայցէ
գոդեացն:
«Մի
անգամ
եւ
երկիցս
զայսեդաք
դատաստան.
դարձեալ
եւ
այժմ,
զի
զանձնյընդդիմադրութենէ
կանոնաց
կարծեաց
ազատիցեմ,
եւզյաւելուած
իւրաքանչիւր
հրամանաց
դիցեմ,
ըստ
որումեւ
յայսմ
կանոնի
հանդերձ
այլօքն:
Եւ
զայրն
ի
տանէմերժել
եւ
այլ
ի
ներքս
ածել
հրամայէ,
որ
էառաւելութիւն
սաստիե:
