ՃԲ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԲԱՆԱԴՐԵԼՈՑ:
102.
Ժողովրդական
ոք
որյաղագս
պէսպէս
սխալանաց
ինչ
բանադրեալ
լինինյեպիսկոպոսաց,
թէ
մեռեալ
է`
թո'ղ
չթաղէ
զնաքահանայն,
եւ
ո'չ
երեխայ
մկրտել:
Եւ
թէ
դէպ
լիցիերեխայ
հասանել
այնպիսւոյն
կամ
մեռեալ,
քահանայնմկրտեսցէ
զերեխայն
եւ
զմեռեալն
թաղեսցէ.
եւ
զայլկարգս
բանին
պնդութեամբ
պահեսցէ
անլոյծ:
«Զինքն
իսկ
զբանադրեալնհրամայէ
չթաղել
թէ
մեռանի,
եւ
թէ
երեխայ
է
չմկրտել.
այլ
զտան
նորա
մեռեալ
թաղել
եւ
զերեխայ
տան
նորամկրտել:
Եւ
երկուցն
օրինադրէ
եպիսկոպոսաց,
զի
մի'զբոլոր
տունն
ընդ
բանիւ
արասցեն,
եւ
կամ
քահանայնանգիտաբար
վասն
միոյն
բանադրանաց
զայլսն
զրկիցէ:
Նաեւ
ո'չ
քահանայի
օրէն
է
յաղագս
միոյն
զամենեսեանոր
ի
տանն
ընդ
բանիւ
առնել.
եւ
այլ
քահանայ
եթէպատահի
այդպիսի
թաղեսցէ
եւ
մկրտեսցէ,
բայց
զայլսահման
պահեսցէ:
Եւ
թէ
առաւելութեամբ
իցէբանադրանքն,
աղաչանօք
յայտ
ածելի
է,
զի
մի'
այլքնընդ
բանիւ
կացցեն
յաղագս
միոյ
մեղուցելոյե: