Գիրք Դատաստանի, Գ խմբ.

ԳԼՈՒԽ Դ
ՅԱՂԱԳՍ ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ, ԹԷ Ո՞ՅՔ ԵՆ ԴԱՏԱՒՈՐՔ ԶԱՆԱԶԱՆԵԱԼՔ

Առաջին դատաւոր ամենեցուն Աստուած է, ըստ այնմ, թէ՝ դատի Տէր զժողովուրդ իւր, եւ Եսայիայլուր ասէ՝ Տէր դատաւոր մեր, եւ թէ՝ քննէ զսիրտսեւ զերիկամունս Աստուած, եւ դարձեալ՝ արի, Աստուած, եւ դատեա զդատաստանս քո, եւ՝ Աստուածդատաւոր արդար, եւ այլ այսպիսիք նախանկարտնօրէնութեան դատաստանի, որովք յայտ է մարդկանլինել դատաստան, թէպէտ եւ գրեաց Աստուած ի ձեռնՄովսիսի, եթէ անասուն, որ հարկանէ զանասուն, փոխանակ նորա եւ նա սպանցի, եւ այս՝ ի խրատմարդկան։ Եւ դիւաց եղեւ դատաստան, քանզի երբամբարտաւանեցան, ընկեաց Աստուած զսատանայյերկնից, զնոյն եւ յերկրորդ գալուստն Քրիստոսիդատել ունի զսատանայ։ Վասն այսորիկ ի լինելութեանմարդոյն բնութեամբ եդաւ անունն Տէր, որ կոչիդատաւոր։

Իսկ Քրիստոս ասաց, եթէ՝ ի դատաստան եկիյաշխարհս յայս, եւ թէ՝ Հայր ոչ դատի զոք, այլզամենայն դատաստան ետ Որդոյ իւրոյ, եւ՝

այս իսկ է դատաստան, զի լոյս եկնյաշխարհ, եւ սիրեցին մարդիկ զխաւար, եւ այլայսպիսի բազում։

Բայց Աստուած անուն զբնութիւն ոչ որոշէ, զի իբր դատաւոր Որդի, դատաւոր Հայր եւ Հոգի, ըստվկայութեանցդ։ Եւ սակայն ոչ ինչ դժուարին էցուցանել զյատկութիւն դատողութեան Հօր եւ Հոգոյ, ըստ այնմ՝ դատ արա ինձ, Աստուած, եւ դատեա, Տէր, զայնոսիկ, ոյք դատեն զիս, զոր եւ Հօր պատշաճի այս։Եւ Հոգին եկեալ յանդիմանեսցէ զաշխարհս վասն մեղացեւ վասն արդարութեան, եւ վասն դատաստանի եւ այլբազում բանս նման սոցին։

Երկրորդ՝ քանզի Աստուած ետ զանունդատողութեան մարդկան, ըստ այնմ, եթէ՝ դատ արարէքորբոյն եւ այրոյն։ Հասարակաց ասէ զբանս առթագաւորս, եւ առ քահանայս, եւ առ իշխանս, եւ առծերս ժողովրդոց։ Յայսոսիկ տես զՍողոմոն, եւ զորսզկնի Յեսուայ, եւ զորս յանապատին կարգեաց Մովսէս. զնոյն եւ Դանիէլ, եւ զորս ասաց մարգարէն՝քահանայք, կացէք ի վերայ դատաստանի արեան։ Եւհասարակաց ետ զհրամանս, թէպէտ եւ մի է ի շնորհացըստ հնոյն։

Առաջին՝ զի մի առ ի չգոյէ դատաւորինմերձ, դատախազքն զիրեարս վնասեսցեն։

Եւ երկրորդ՝ թէպէտ եւ դատաւոր մի լինի իքաղաքի, բայց ամենեքեան պատուականքն պատիւունիցին։ Իսկ Քրիստոս ասաց ընդ առաքեալսն՝ նստջիքյերկոտասան աթոռս դատել զերկոտասան ազգնԻսրայելի, զոր եւ ունին քրիստոնեայք մինչեւցայսօր՝ երկոտասան դատաւորս նստուցանեն իդատարանի իւրեանց։

Իսկ Աստուած զամենայն ոք անձին իւրոյեցոյց դատաւոր յառակս դատաւորին անիրաւութեան, զիի մեզ խորհուրդն ի վերայ կալով՝ ամենայն ոք իւրդատաւոր լիցի մտօք եւ ոչ թիւրեսցի ի հոգեւորդատաստանաց։