Գիրք Դատաստանի, Գ խմբ.

ԳԼՈՒԽ Թ
ՎԱՍՆ ԱՏԵԼՈՒԹԵԱՆ ԱՌՆ ԵՒ ԿՆՈՋ

Կան ոմանք, որ ախտիւ ատելութեաննզմիմեանս ատիցեն այր եւ կին, առանց բանիպոռնկութեան։ Եթէ յառաջ քան զպսակն էրատելութիւնն, եւ այրն ատիցէ զկինն եւ կամենայզբաժնիլն ի կնոջէն, բաժանեսցէ եպիսկոպոսն յետբազում խրատու, եւ այսոց բաժինքն որպէս դիւահարացնլիցի։ Եւ ըստ կանոնաց դատաստանի այրն ոչ իշխէառնուլ կին, եւ կինն առցէ իւր այր, առցէ եւ զպռոյգնեւ յերից զմինն յայրկան իրացն՝ տուգանք, վասն զիանարգեաց զպսակն օրհնութեան։

Նոյն դատաստան եւ կնոջն լիցի, եւ ոչ առցէայր, բայց եթէ զղջացեալ միմեանց տացեն թողութիւնիրերաց՝ ամուսնասցին։ Բայց հրամանաւ եպիսկոպոսինլինիցի ամենայն ինչ։ Իսկ այսոցիկ տուգանք եւապաշխարութիւն գրեալ է ի կանոնս սուրբ։

Իսկ եթէ յետ պսակին ատիցեն զիրար այր եւկին եւ որդիս ծնեալ իցեն, խրատիւ եւ տանջանօք եւշատ ժամանակաւ՝ մեկնեսցին։ Եթէ ի կնոջէն էպատճառն, զկէս ընչից կնոջն տուգանք տացեն յայրն, վասն զի միացեալք են, եւ եթէ յառնէն՝ նոյնպէս, եւոչ իշխեն ամուսնանալ, բայց հրամանաւ միմեանց։