Գիրք Դատաստանի, Գ խմբ.

ԳԼՈՒԽ ՃԱ
ՎԱՍՆ ՈՐՔ ՀԱՅՐԵՆԻՔ ԲԱԺԱՆԵՆ ՈՐԴՈՑ

Եւ մատեան դստերքն Սաղպաադու՝ որդոյՈփերայ՝ որդոյ Գաղաադու՝ որդոյ Մաքիրայ ի գնդէՄանասէի՝ որդոյն Յովսեփայ։ Եւ այս են անուանքնոցա՝ Մաաղա, Նուա, Եգղա, Մեղքա եւ Թերսա։ Եւ կացինառաջի Մովսիսի եւ Եղիազարու քահանայի եւ առաջիիշխանացն եւ ամենայն ժողովրդեանն ի դրան խորանինվկայութեան եւ ասեն. հայր մեր մեռաւ յանապատի անդեւ նա ոչ էր ի մէջ ժողովրդեանն գումարելոցն առաջիՏեառն ի ժողովրդեանն Կորխայ, որ վասն մեղացն իւրոցմեռաւ, եւ որդիք ոչ եղեն նորա։ Եւ արդ, մի՛ ջնջեսցիանուն հօր մերոյ ի միջոյ ցեղի իւրոյ, վասն զի ոչգոյր նորա որդի. տուք մեզ ժառանգութիւն ի մէջեղբարց հօր մերոյ։ Եւ մատոյց Մովսէս զդատաստանսնոցա առաջի Աստուծոյ։ Եւ խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսիեւ ասէ. ուղիղ խօսեցան դստերքն Սաղպաադու, տալովտացես նոցա կալուածս ժառանգութեան ի մէջ եղբարցհօր իւրեանց, եւ դիցես զվիճակ հօրն իւրեանցզնորօք։ Եւ ընդ որդիսն Իսրայէլի խօսեսցիս եւասասցես. այր ոք եթէ մեռանիցի, եւ ուստր ոչ է նորա, տացէ զժառանգութիւն իւր դստեր իւրում. եւ եթէ ոչգուցէ դուստր, տաջիք զժառանգութիւն նորա եղբօրիւրում. եւ եթէ ոչ գուցէ եղբայր, տաջիքզժառանգութիւն նորա հօրեղբօրն իւրում. եւ թէ ոչգուցեն եղբարք հօր

նորա, տաջիք զժառանգութիւն ընտանոյմերձաւորի իւրոյ. ի ցեղէ նորա ժառանգեսցէ զնորայն։Եւ եղիցի որդոցն Իսրայէլի այդ իրաւունք դատաստանի, որպէս հրամայեաց Տէր Մովսիսի։

Անլուծանելի յամենայն հաւատացեալս եւայս կացցէ վճիռ դատաստանի, զի իւր իսկ է հաւատիգիտողին զամենայն իրաւունս։ Զի որդոյ պարտ էժառանգել, թէ իցէ, ապա թէ ոչ իցէ որդի, դուստրնժառանգէ զհայրենին, այն, որ ի տանն իցէ անկարգ։ Իսկկարգեալ աղջիկն՝ երկու քոյրն մին որդոյ բաժինառցեն եւ ոչ կարեն ժառանգ լինել։ Եւ այս յայտ անտիէ, զի ոչ թողին զդստերս Սաղպաադու յօտար ցեղս արանցլինել, զի մի՛ ժառանգութիւնն յօտարս ելցէ։

Ապա թէ չիցէ դուստր, եղբայրն ժառանգէ։

Իսկ եթէ կարգած աղջիկն կամեսցի իւրովքորդովքն եւ արամբն գալ եւ զհայրենիսն ժառանգել, նոցա լիցի եւ մի՛ եղբօրն, յորժամ որդի չիցէ եղբօրն, ապա թէ ոչ կամիցի գալ՝ առցէ զբաժինն իւր եւ եղբայրնժառանգեսցէ։

Ապա թէ չիցէ եղբայր, հօրեղբայրնժառանգեսցէ։

Եւ թէ չիցէ հօրեղբայր, որ ժառանգեսցէ, այլ ընտանի մերձաւոր ժառանգեսցէ ի ցեղէ հօրն։Որքան մերձաւոր իցէ, հեռաւոր ընտանոյ ոչ հրամայէ. եւ զցեղս հօրն առնէ ժառանգ եւ ոչ զմօրն, մինչ իդուստր միայն կացոյց զժառանգ լինելն։

Ապա թէ հօրեղբօրն հրամայէ ժառանգ լինել, յայտ է, զի թէ հայր իցէ, նա ժառանգէ, եւ թէ մայր, եւքոյր, եւ կին ոչ ժառանգեն, այլ մասունս առնուն, որպէս եւ ցուցանի. կնոջն՝ դանգ, եւ քվերն՝ դանգ եւկէս, եւ մօրն՝ երեք թասու։

Այլ ընտանի մերձաւոր համարիմք, զոր0րէնքն մինչեւ ցչորրորդ զարմն հրամայէ զառականս ոչյայտնել յառնուլ կին. զայս եւ ի ժառանգաւորսնպահելի է։ Իսկ զկնի այնր ոչ են ժառանգք, իբրեւանցանի զչորրորդ զարմն, այլ ժառանգութիւնն վիճակլիցի դատաւորաց, որպէս եւ գրեալ է ի ճառսդատաւորացն ի գիրս։

Իսկ եղբայրն, որ չիցէ համամայր, կէսդանգ պակաս առցէ, ընդ համահայրսն եւ ընդհամամայրսն ժառանգեսցէ։ Զայս զնոյնս եւ նահապետնԱբրահամ եցոյց, զի ետ զամենայն ինչսն իւր Իսահակայորդոյ իւրոյ եւ որդոց հարճիցն ետ պարգեւս եւարձակեաց զնոսա։ Եւ եթէ ասիցէ ոք. աստ՝ պսակօրհնութեան եւ անդ՝ Քետուրա կին երկրորդ. սակաւպակաս. եւ յ0րէնսն անդրանկանն տուաւ երիցութեանպատիւն։ Ըստ այսմ օրինակի եւ հօրեղբայրն լինիցի։

Յանդիմանին յաստուածային օրինացսդատաստանէ մահմետականացն դատաստանք, զի զդստերսժառանգ ոչ առնեն հարց, այլ որպէս ընտանիսմասնաւորեն, որոց ոչ հետեւելի է, այլ անվրէպ՝աստուածային օրինացս դատաստանաց իրաւամբք։