ԳԼՈՒԽ
ԼԸ
Յուղարկումն
Իսրայելի
եպիսկոպոսի
յԱյրարատեան
գաւառ
ի
մեծ
իշխանէն
Վարազ
Տրդատայ
առ
մեծհայրապետն
Հայոց
Սահակ
եւ
առ
բարեպաշտ
իշխանն
վասն
սիրոյ
Ընդ
այն
իսկ
ժամանակս
լինէր
խորհուրդբարեպաշտ
իշխանին
Վարազ
Տրդատայ
ի
գործ
ինչխորհրդական
եւ
ի
սէր
արձակել
զեպիսկոպոսն
Իսրայէլառ
մեծ
կաթողիկոսն
Հայոց
եւ
առ
բարեպաշտ
իշխաննԱյրարատեան
գաւառին։
Որոց
մեծաւ
սիրով
պատուեալընդ
առաջ
ելանէին
նմա։
Եւ
տուեալ
նմա
հանգիստ՝շնորհէին
նմա
յամել
ժամանակս
ինչ
ի
տիեզերականաշխարհին։
Եւ
ի
ժամանակսն
յայնոսիկ
բերեալ
էրիշխանին
մեծ
զօրավարին
Հայոց
ի
Թորդանայ՝
իԴարանաղեաց
գաւառէն,
զպատուական
նշխարսխոստովանողին
Քրիստոսի՝
Սրբոյն
Գրիգորի
բոլորովինամենայն
ոսկերօքն
հանդերձ
յաշխարհն
Հայոց՝յԱյրարատեան
գաւառ
ի
Վաղարշապատ
քաղաք՝հանգուցեալ
ի
նորաշէն
յարկս
եկեղեցւոյն,
զոր
մեծինՆերսիսի
շինեալ
է
յանուն
Սրբոյն
Գրիգորի։
Ապամեծաւ
աղաչանօք
անկեալ
եպիսկոպոսին
Իսրայելիառաջի
կաթողիկոսին
եւ
զօրավարին
Հայոց,
մաղթէր,
եթէհնար
ինչ
իցէ
լնուլ
զկարօտանս
սրտին
եւ
զխնդրուածսնորա.
«Տուք,
ասէ,
ի
նշխարաց
Սրբոյն
Գրիգորիե։
Եւնոքա
ոչ
առնուին
յանձն,
եթէ
ոչ
երբէք
ուրեք
բաշխեալեն
նշխարք
Սրբոյն
Գրիգորի,
եւ
ո՛չ
մեք
ունիմքիշխանութիւն
հանել
մասն
ի
նման
է
եւ
տալ
քեզ։
Յայնժամ
կալեալ
օգնական
զդշխոյնՀեղինէ՝
զտիկինն
Հայոց
Մեծաց,
որ
եւ
նա
իսկյԱղուանից
նահանգէն
էր.
սակս
այնորիկ
եղեւ
ձեռնտունմա։
Եւ
պարառաբար
յարուցեալ
գայր
առ
կաթողիկոսնեւ
աղաչէր
կատարել
զխնդիրն,
որ
վասն
նշխարացն։Նոյնպէս
եւ
զզօրավարն
Հայոց՝
զիւր
տէրն,
հաւանեցուցանէր
տալ
զնշխարհսն,
թէ՝
«Տուք
զբաժինիմոյ
աշխարհին
եւ
տան
հօր
իմոյ
ի
մեծէն
Գրիգորէ
եւկատարեցէք
զխնդրուածս
եպիսկոպոսին,
որ
առաքեցաւյիմոյ
աշխարհէն,
զի
լցեալ
նորա
փափագն՝
զուարթամիտհրաժարեալ
յուղարկեսցի
ի
մէնջե։
Եւ
մարդասիրինԱստուծոյ
արկեալ
ի
սիրտ
նոցա
միամտութեամբ
տալմասն
յօրէնսուսոյց
ծնօտէն
խոստովանողին
Քրիստոսի՝մեծին
Գրիգորի։
Եւ
պարգեւեալ
նմա
զփափագելի
գանձնեւ
մեծարեալ
մեծապատիւ
շքեղութեամբ
յարքունեաց,
ընկալեալ
ողջոյն,
յանձն
արարեալ
շնորհացնԱստուծոյ՝
ճանապարհորդէր։
Գային
անցանէինլուսաչու
փառօք.
անցեալ
զսուղ
ինչ
ոթեւանօքառողջութեամբ,
բազմուրախ
եւ
հոգեզուարճ
հասանէրյաշխարհն
իւր.
եւ
զբերեալ
սրբութիւնսն
հանգուցանէրյիւրում
մենաստանին
ի
Գլխոյ
վանս։
