ՏԱՂ
ՈՐԴՒՈՑՆ
ՈՐՈՏՄԱՆ,
Ի
ՆԵՐՍԷՍ
ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԷ
ԱՍԱՑԵԱԼ
Որդիքն
Որոտման,
որք
ի
վերուստ
որոտացին,
Յամպոց
հրեղինաց
հողմով
Հոգւոյն
հընչեալ
յաշխարհս:
Յաշխարհ
ծարաւուտ
զանձրեւ
կենաց
հոսեալ
յերկնից,
Զերկիր
բանաւոր
առոգելով
առատապէս:
Առատավըտակ
գետոց
բըղխումն
ի
յԱդենայ,
Չորրորդն
Եփրատէս
նըշանակէր
ըզՅովհաննէս:
Յովհաննէս`
սիրող
սիրեցելոյն
առ
ի
Հաւրէ,
Անկեալ
ըզլանջաւքն
եւ
ոչ
կիզաւ
յահեղ
բոցոյն:
Բոցով
բորբոքեալ
անձկակարաւտ
տարփմամբ
սիրոյ,
Ճեպիւր
փոյթընթաց
ի
գերեզման
յարուցելոյն:
Յարուցեալն
յայտնիւր
առ
ծովակին
Տիբերական,
Ծանեաւ
սիրեցեալն,
աղաղակէր,
թէ`
այն
է
Տէրն:
Տէրըն
հրաւիրէր
զՊետրոս
ըզկնի
իւր
հետեւել,
ԶՅովհաննու
ասէր.
«Զի
թէ
կամիմ`
կեցցէ
ի
սպառե:
Ի
սպառ
սիրեաց
զսէրն
եւ
սիրեցաւ
անզուգապէս,
Զոյգ
եւ
հարազատըն
Յակոբոս
մաքրեալ
անձամբ:
Յանձն
առին
ըմպել
զբաժակ
մահու
կենարարին,
Մըկըրտեալ
արեամբ,
զոր
ընկալաւ
Տէրն
ի
խաչին:
Ի
խաչին
ըզմայրըն
սիրելւոյն
իւր
աւանդէր,
Շնորհիւ
դաւանէր
ըզնա
Որդի
սըրբոյ
Կուսին:
Զկոյսըն
Մարիամ
առեալ
յինքեան
սպասաւորէր,
Մինչեւ
ի
Փոխումն
յիմանալեացըն
կայարանս:
Կացեալ
յաշխարհի
քարոզ
բանին
ճըշմարտութեան,
Աւետեաց
ձայնիւ
գոչէր
ըզկենդանի
ըզԲանն:
Բանն
որ
էր
Աստուած
ի
սկըզբանէ
առ
Աստուած
Հայր,
Ծընունդ
միշտ
Էին,
որով
եղեն
գոյք
յանգոյից:
Գոչումն
որոտմանցն
յետ
հոսելոյն
զանձրեւ
կենաց,
Ամփոփեալ
յերկինս
առ
առաքողն
անդրէն
դարձան:
Յակոբոս
վըկայ
վաղահասուկ
տընկոյն
պըտուղ,
Ի
Հերովդիայ
զբաժակ
մահու
արեան
արբեալ:
Արբ
եւ
Յովհաննէս`
թէ
ոչ
զարեանն,
այլ
ըզսիրոյ,
Որով
հետեւեաց
իշխանաբար
առ
բաղձալին:
Ի
բաղձալին
լոյս
արփիական
փափագեցին,
Զոր
տեսին
աչաւք
ի
սուրբ
լերինն
Թաբաւրական:
Ի
լեառըն
սիոն
վերասլացեալ
ելին
փառաւք,
Յանդրանկաց
կայանս,
ուր
անդրանիկն
է
մեռելոց:
Մեռելոց
լերուք
եւ
կենդանեաց
միշտ
բարեխաւս`
Տալ
ըզքաւութիւն
եւ
ըզպարգեւս
ողորմութեան:
Որ
ողորմութեամբ
շինեաց
զաշխարհս
բանն
Աստըւած,
Տացուք
նմա
ընդ
Հաւր
եւ
Սուրբ
Հոգւոյն
զփառս
յաւիտեան: