ԺԹ.
ՏԱՂ
ԵԿԵՂԵՑՒՈՅ,
Ի
ԳՐԻԳՈՐԷ
ՆԱՐԵԿԱՑՒՈՅ
Երգ
զարմանալի,
երգ
շարժվարժենի
Տեղի
եղեր
բարեկերտին,
Խորհուրդ,
խորհուրդ
համերամ,
Զարդ
երամից,
զարդ։
Նոճ
ի
նոճ
յեռ
ի
սափոր
եղեգնատնկոյն,
Մատնաւրինաւրէն,
նշդարենի
ռահ։
Յունիցն
նրբենից
ի
մի
կից
կամար,
Նէճեմ,
թէ
նէճեմ
մէջաւրէի
ժամ։
Աչքն
ծո՜վ
ի
ծո՜վ
ծիծաղախիտ
Ծաւալանայր
յառաւաւտուն`
Երկու
փայլակնաձեւ
արեգական
նման.
Շողն
ի
շմաթէն
իջեալ
յառաւաւտէ
լոյս:
Յայտէն
նռնենի
սարդիատունկ
գեղաշիտակ
ծայրից
ծաղկանց.
Որոյ
սիւնն
ի
սրտին
նուսխայաւրէն
կարկաջահոս
սաթբերունի
սէր:
Ձեռացն
եղիշոյ
կամարակապ
կապէր.
Ատիճա՜ղ-
պատիճա՜ղ,
ստղի-հտղի
հուռն։
Հոսէր
զելեւելսն
ընդ
միմեանս,
Հանդարտիկ
խաղայր,
թէկնիթեկին
ճեմ։
Բերանն
երկթերթ,
վարդն
ի
շրթանց
կաթէր.
Լեզուին
շարժողին
քաղցրերգանայր
տաւիղն։
Ի
ծամին
խեղեփին
հազրէ
Զ՚ի
նոյն
հեր
հոգիազգեստեալ
գեղն
ի
գինւոյն
գոյն։
Վարսիցն
երամից
զարդ,
երամից
զարդ
Ոլորս
են
առեալ
եռահիւսակն
բոլորեալ
զայտիւք։
Ծոցն
լուսափայլ,
կարմիր
վարդով
լցեալ.
Ծղիքն
ծիրանի`
մանուշակի
հոյլք.
Խնկեալ
ի
կնդրկէ
բուրուառ`
հրով
աստուածայնով
լցեալ.
Ձայն
քաղցրանուագ,
որ
ի
նմանէ
հնչէր։
Գեղեցիկ
պատմուճանաւն
զարդարեալ
էր,
Ի
կապուտոյ,
ի
ծիրանոյ,
ի
բեհեզոյ,
ի
յորդանէ,
Ոսկեշողէր
գոյնն։
Գաւտին`
արծաթափայլ
ոսկէտտուն,
կամարակապ
Յականց,
շափիւղայ,
մանրամասին
յաւրինուածաւք
կապտեալ։
Անձինն
ի
շարժել
մարգարտափայլ
գեղովն,
Ոտիցն
ի
քայլել`
լոյսն
ի
կաթիլ
առնոյր։
Այն
թագաւորին,
այն
նորածին
փրկչին,
Զքեզ
պսակողին`
փա՜ռք
յաւիտեանս.
ամէն։