ԻԱ.
ՏԱՂ
ՍՈՒՐԲ
ԽԱՉԻՆ,
Ի
ԳՐԻԳՈՐԷ
ՆԱՐԵԿԱՑՒՈՅ
Ես
ձայն
զառիւծուն
ասեմ`
Որ
գոչէր
ի
քառաթեւին,
Ի
քառաթեւին
գոչէր,
Ձայն
առնէր
ի
սանդարամետսն։
Սանդարամետն
այն
ի
դող
եղեալ
Սասանիւր
ի
ձայնէն
ահեղ։
Ահեղ
ձայնս,
որ
ես
լըւայ,
Սա
քակէ
զամուրս,
որ
ունիմ։
Զամուրս
իմ
քակել
կամի,
Գերելոցն
առնել
գերէդարձ։
Գերեացն
երանի
ասեմ`
Որ
եղեն
ի
յառն
առիւծուն,
Ի
յառն
Առիւձուն
եղեն`
Այլ
չունին
ակըն
տանջելոյ,
Ակն
տանջելոյ
չունին,
Ակն
ունին
անանց
պըսակին,
Պսակ
բոլորեալ
առնուն
Յառիւծէն`
յանմահ
արքայէն.
Փա՜ռըս
փրկողին
տացուք,
Որ
փրկեաց
զգերեալսն
ի
բանտէն։