ԶՑՆԾՈՒԹԵՆԷ
ԼՈՒՍՆԱՀԱՒՈՅՆ
Ի
գալ
գարնան
եղանակին,
Երկիրս
ամէն
կանաչացաւ,
Եկեալ
երգնակն
էջ
ի
յայգին,
Ի
տես
վարդին
առ
փութացաւ:
Պայծառացեալ
զնա
գըտանէ,
Եւ
զգեղ
նորին
իսկ
վայելէ,
Թռչնոցն
ամէն
սիրով
ձայնէ`
Եկա'յք,
տեսէ'ք,
վարդն
իմ
բացաւ:
Եդեմական
դրախտին
նըման,
Այգիքն
ամէն
վայելչացան,
Դաշտք
եւ
հովիտք
իսկ
ծաղկեցան,
Բաղձանք
սըրտիս
այսօր
լըցաւ:
Աշխարհս
ամէն
բոլորովին
Փառազարդի
նըման
դրախտին,
Լըրումն
առեալ
քան
ըզլուսին,
Նոր
ի
նորոյ
պայծառացաւ:
Կըռունկն
յերկնից
գոչէ
անոյշ,
Լըսօղքն
ամէն
մընան
ապուշ,
Ծիծառն
եկեալ
առնէ
մեզ
յուշ,
Թէ
օր
սիրոյ
ձեր
մերձեցաւ: