ԶՍՐԲՈՑ
ԹԱՐԳՄԱՆՉԱՑՆ
ՄԵՐՈՅ
ԵՒ
ԲԱԶՄԵՐԱԽՏ
ՀԱՐՑՆ
ԵՐՋԱՆԿԱՑ
Հաւոյն
մեծի
համանըման,
ծընօղք
ազգիս
ասքանազեան,
Եւ
կըրկնակի
արեգակունք
հոգւոց
մերոց
ի
խոր
մըթան,
Անգիտութեան
գիշերն
ի
ձենջ
իսպառ
եղեւ
հալածական,
Եւ
խաւարուտք
լուսաւորեալք
նոր
ի
նորոյ
պայծառացան:
Ըզկարգ,
ըզձեւ
եւ
ըզտեսակ
բարօրութեան
ի
Հայաստան
Հաստատեցիք
տնօրինաբար`
գուն
գործելով
մինչ
ի
վախճան.
Համբաւ
բարեացն
ի
ձէնջ
եհաս
առ
արքունիսն
ի
Յունաստան,
Առ
որ
սուրբ
հարքն
ընդ
իշխանաց
ուրախ
եղեն
եւ
բերկրեցան:
Աստուածակիր
սուրբ
թարգմանիչք
եւ
խաչազարդ
ամոլք
հայոց,
Հեզաքայլուն
ջուրք
վըտակաց
եւ
քաղցրալուր
հընչմունք
գետոց,
Դուք
արշալոյսք
մեզ
ներհեղիչք,
զըւարթարար
ընտիր
ցօղոց,
Ի
հնութենէ
նոր
նորոգիչք`
պայծառ
զարդուք
աստուծայնոց:
Ի
բարձրութիւնս
եկեղեցւոյ
ազինս
հայոց
փառք
պարծանաց,
Խաւարակուլ
լոյսք
փառացիք`
անձանց
մերոց
շնչականաց,
Զորս
ոչ
գիշեր
փոխանակէ
առ
յաւիտեանս
ժամանակաց,
Որովք
ցընծան
սերունդք
սրբոց`
երամակցեալ
լուսազգեցաց:
Երկրորդ
Մօսէս,
նոր
Ահարոն
ազգիս
նորոյ
Իսրայէլի,
Աստուածարեալ
պատգամաբերք,
օրէնըսդիրք
պատուիրանի,
Սովեցելոցս
յանապատի,
բաշխօղք
կենաց
մանանայի,
Եւ
առաջնորդք
լուսաշաւիղք
վերնոյն
մեծի
սուրբ
Սիօնի:
Ի
յանարգանս
ուրախասիրտք
եւ
տըխրադէմք
ի
գովութեան,
Ըզմարմնաւորս
եւ
զերկրայինս
անարգեցիք
ի
մեծութեան,
Ծանրագունից
մեծաց
վշտաց,
յաղթ
ծըփանաց
ալէկոծման
Ընդ
դէմ
կացեալ
հըզօրաբար,
անսաստ
ալեացն
եղէք
խափան:
Ծընեալն
ի
ձէնջ
կոյսն
արամեան`
յոյժ
բախտաւոր
գըտաւ
յանկեան,
Ունիլ
ինքեան
զձերապիսի
դաստիարակըս
վերնական,
Մինչ
տակաւին
յօրօրոցի
կաթին
կարօտ
կայր
ի
լալման,
Ի
ձէնջ
եւ
ձեօք
փոյթ
զարգացեալ`
ընծայեցաւ
առ
ճեմարան:
Խաչաչարչար
սուրբ
դիտապետք,
լուսապըսակք
ի
հանգըստեան,
Առ
որ
միտք
մեր
անբաւական,
ի
գով
փութալն
անզօր
մընան,
Զօրէն
որդւոց
անառակաց
կամ
ծառայից
վայրենական,
Առ
ոտս
անկեալ
ձեր
ապաստան`
հայցեմք
լինիլ
միշտ
օգնական:
Կաթնամատոյց
մարք
գերագովք,
լըծորդք
ի
գութ
եւ
ի
խընամ,
Ի
միասին
հանդիսացայք
ի
հոգս
ազգաց
միշտ
անտարտամ,
Զանկեալքս
ի
խոր
թըշուառութեան,
յորում
նեղիմք
գամ
քան
ըզգամ,
Սրբոցըդ
սուրբ,
կամաց
հաճոյ
լիցի
յիշել
անգամ-անգամ: