Բանաստեղծութիւններ

Ի'մ սիրելի հոգւոյս թառիկ,
Րոպէական պիտոյ բառիկ,
Միակ վանկիկ, երկեակ տառիկ,
Ալֆա եւ խէ, կից ընդ մարիկ:

Տըրտմեցելոց անոյշ նըւագ,
Հոգւոց նոցունց քաղցր եղանակ,
Զքեզ յո'յժ սիրէ այր անճարակ,
Եթէ ըստրուկ, եւ թէ աւագ:

Եթէ իցես ներ փորձանաց,
Չես ինչ պակաս ի յանցանաց,
Չօգուտ անշահ, վընաս խելաց,
Ըզմարդն առնես մըտօք բախած:

Իսկ թէ իցես վասըն մեղաց,
Կիսամեղայ` ես դեղ կենաց,
Մերձ է յանժամ առ քեզ աստուած,
Եւ ազատէ ի ծըփանաց:

Թէ խորշակիկ, թէ պիծակիկ,
Մինչդեռ նեղէ զքեզ մի ժամիկ,
Իսկոյն լինիս դու տխմարիկ,
Գոչես աւա~ղ, եւ ա~խ, մարի'կ:

Գիշերն ի բուն մընաս անքուն,
Հալիս, ծիւրիս այգուն-այգուն,
Ախե~ր, վախե~ր, լի պատարուն,
Յոգւոց հանես թագուն-թագուն:

Ի նախընծայ բանիցըս չու,
Ես նախընթաց եղէ աննու,
Զի ո'չ ուսաւ իմըս լեզու
Ըզբառ կամ բան ինչ շնորհատու:

Թէ հակագրեալ դարձցիս հոգի,
Ընդ ընտրելոցն ես ի ջոկի,
Հոգիդ այնու նոր նորոգի,
Ախվայութեամբ ո'չ մորմոքի: