Չի'ք
համ
ի
բանս
երկարագոյնս,
Թէ
լաւ,
թէ
վատ`
քիչն
անոյշ
է,
Սիրելի
է
միակ
որդին,
Թէեւ
վարատ`
քիչն
անոյշ
է:
Մինչ
ճանապարհն
է
յոյժ
հեռի,
Անդ
ուղեւորք
սակաւք
գընան,
Աստ
ո'չ
է
ճահ
քեզ
յարացոյց,
Մինչ
զայն
գիտես
դու
ըստ
ինքեան:
Ծիծաղ
կամ
լաց
եւ
այլ
ինչ
բան,
Լըրիւ,
բոլորքն
յայս
կայանան,
Եթէ
քարոզ,
եւ
եթէ
դաս,
Եւ
կամ
խըրատ`
քիչն
անոյշ
է:
Ի
կեր
ի
խում
եւ
յըզբօսանս,
Երբ
չէ
արժան
թէ
ընթանաս,
Զմասն
աստուծոյ
յափըշտակես,
Լեալ
աւազակ`
օտարանաս:
Զի
բընաւիցն
է
ժամանակ,
Ըստ
իմաստնոյն,
յոր
հըմտանաս,
Յորմէ
եղեալքս
անհարազատ,
Երգեմք
առատ`
քիչն
անոյշ
է: