58
Գելն
ու
չոբանը
մեկ
մեկու
ռաստ
էկան.
Գելն
ասավ`
«բարով
տեհա,
չոբան
ախպերե:
Չոբանն
ասավ`
«յիս
քու
բարովն
ինչ
կոնիմ,
Վունց
քու
խերը
գուզիմ,
վունց
քու
շառն,
անդերե:
Գելըն
ասավ.
«մուլափ
կուտամ,
վուր
մթնի,
Ուսուլով
ման
գու
քամ,
բինետ
կու
գթնիմ.
Քու
շըներու
հաչոցեմեն
չիմ
խրթնի,
Առուտեհան
«խերն
ու
շառըե
շանց
կուտամե:
Չոբանն
ասավ.
«հե'նց
գիդիս
ղուրթ
քո՞ւն
ունիմ,
Մե
աչկըս-անգաճըս
քու
կըռնումն
ունիմ.
Ամեն
ղոչի
գըլխին
մե-մեկ
շուն
ունիմ,
Առուտեհան
քիզ
թամաշան
շանց
կուտամե:
Գելըն
ասավ.
«վուր
ամպը
գա
ծըմակին,
Ակռեքըս
կու
գըցիմ
ղոչի
դըմակին...
Կեսը
կու
խիխտիմ,
կեսն
էլ
իմ
քամակին
Մե-մեկ,
մե-մեկ
սարի
ծերին
շանց
կուտամե:
[Չոբանն
ասավ.
«գիդիս
անդեր
մա՞լ
ունիմ],
Ճըտիտ
համա
էրկըթե
կըրկալ
ունիմ.
Թե
վուր
ճանգըս
ընգար,
յիս
իղբալ
ունիմ,
Կոմբլիս
տակին
կընձկընձալը
շանց
կուտամե:
Սայաթ-Նովեն
ասաց
-
յիս
կարմիր
կով
իմ,
Կովկիթըս
կոտրիլ
իմ`
հարսից
խըռով
իմ,
Գիլի
հիդ
բան
չունիմ,
չոբնին
կու
գովիմ,
Մե
գամ
էլա
մածնի
համը
շանց
կուտամ: