23
Ով
հարեւնին
բարի
աչկով
կու
նայե,
Հարեւանն
էլ
չի
լի
խային,
անբարի,
Չար
մարթն
էլ
միշտ
մարիփաթից
զուրգ
կուլի,
Լավ
ծնուղքին
ուշունցով
կու
զարթարի:
Մարթ
կա,
ճիճվի
պես
սողալով
կու
գնա,
Միշտ
բերնումն
օցի
լիղի
կունենա.
Չարի
ցավը
չարութենից
կու
մնա.
Էս
առած
է,
յիս
ինձնից
չիմ
հնարի:
Նամարդ
մարթը
մե
լեշի
բաբաթ
կուլի,
Նրա
գլխին
գդակն
անսազ
զարթ
կուլի,
Ով
էլ
մարմնով
ուղտի
պես
անհարթ
կուլի,
Ծուռ
վիզը
թող
հա~
կարմնջին
հարմարի...
Կավե
ջամըն
վունց
կուլի
մե
թանգ
չինի,
Ամեն
ծառ
էլ
կըլեպ
չի
տա
դարչինի.
Սայաթ-Նովուն
պահե,
տընետ
դուս
չըլի`
Նրա
պես
ղուլ
դուն
կինքումըտ
չիս
ճարի: