Տաղեր

Անձամբ տրտմագին,
Փղձկեալ սաստկագին,
Հառաչմամբ հոգւոյս արտադրիմ
Զաղէրս լալագին:

Զի ես հարսնացայ
Փեսային անմահ,
Այժմ այրի եղեալ տոչորիմ,
Քանզի հեռացայ:

Լսել փափագիմ
Զձայն փեսային իմ,
Եթէ սիրելի իմ,
Եկ եւ մերձաւոր իմ:

Ձայնեալ գոչեցի
Ի մթին ժամի,
Ոչ լուայ բարբառ փարատիչ
Տրտմութեան սրտի:

Յիմում անկողնի,
Ի մէջ գիշերի,
Զոր սիրեաց անձն իմ, խնդրեցի,
Սակայն ոչ գտի:

Վասն զի եդ զիս
Պահապան դրախտիս,
Հէքս անփոյթ գոլով աւերուաւ`
Ոչ պահելն զայգիս:

Իմ եղբօր որդին
Ձայնեաց քաղցրագին,
Ի սիրտ իմ ճմլեալ խռովեցաւ,
Վասն լրոյ նորին:

Յարեայ եւ բացի,
Էանց, ոչ տեսի,
Եւ հոգի իմ ել բաղձանօք
Ընդ նորա բանի:

Ելի ի յուզել,
Զքաղաքն որոնել,
Ընդ փողոցս պատեալ շրջեցայ`
Չեղեւ տեսանել:

Մուծէք զիս ի տուն,
Ուր արբումն գինւոյն,
Վասն զի կարի խանդակաթ
Եմ ես ի սիրոյն:

Արդ առ քեզ դիմիմ,
Եղբօրորդի իմ,
Ցաւագին անձամբ աղաչեմ,
Ուժգին պաղատիմ:

Զի իջանիցես
Ի պարտէզ մտցես,
Զոր հայելն քո լրջադէմ
Յար զովացուցես:

Տարփացեալ ըղձամ
Եւ սիրով ցանկամ,
Մի' հայիր խեթիւ, աղաչեմ,
Զի յոյժ տապանամ:

Այլ դարձիր առ իս
Եւ լեր միշտ ընդ իս,
Զի զմայլեալ ի քէն յագեցայց
Եւ թողից զարդիս: