Ուղեգրութիւն

[ԺԹ] ԲԱՐԵԳՈՐԾԱԿԱՆ ՀԻՄՆԱՐԿՈՒԹԻՒՆՔ

Եւ այնպէս ողորմած եւ բարերար է ազգն Տաճկաց, որ ամէն փողոցի գլուխ աղբիւր է շինած. եւ շատ ջրի աման դրած, անուշ եւ բարեհամ. դեռ մէջ պաղպաղ ձգած որ եկօղ գնացօղն կու խմէ եւ դիւրի, այլ եւ բազում տեղիս սառն ջուր եդեալ անջրդի եւ անմարդ տեղիս վասն ճանապարհորդաց։ Իսկ այլք ուսովն [1] կամ յիշեանն (յէշն) բարձեալ ածեն ի շուռ եւ աղաղակեն թէ Վասն սիրոյն Աստուծոյ սէպիլ ջուր ցուրտ ըմպեցէք. եւ ոչ զոք խտրեն, կավուր կամ հրեայ [2] ։ Ունին եւ դպրանոցս։ Եւ օրն երկու անկամ կերակուր կ՚ելնէ հիւանդաց [3] եւ հիւրոց։ Եւ ոչ միայն ի քաղաքսն, այլ եւ ի գիւղս եւ [յ]անբնակ տեղիս, ի լերինս, ի այրս, ի անտառս եւ ի անապատս շինեալ են խաներ, մեծամեծ մէջիթնի, բաղանիք եւ շատրվանք. գան քարվանք, իջնուն, երկու հեղ կերակուրն ուտեն, պաղ ջուրն խմեն, ի բաղանիս լվացվին եւ գնան զճանապարհն իւրեանց. մէկ փող մի չտան։