Ուղեգրութիւն

[ԺԴ] ՐԱՅԹԱԼ

Եւ կայ մօյտան մի մեծ՝ Րայթալ կոչի, է ի մէջ քաղքին, ուր ազնիւ եւ մեծագին չուխանին ծախվի, սկառլաթ, Կ. չլայ, Հ. չլայ, Ճ. չլայ, քարզիայ, ֆալանտուշ, եւ այլն. եւ ասին թէ օրն հազար բեռ չուխի կու կապվի։

Եւ կայր այս Ռայթալն զարմանալի կամուրջ յոյժ բարձր, իբրեւ զաշտարակ, իբր Եալընկզկօղն Խայսարու, այնպէս որ մեծ կէմով ելքէնիքովն կ՚անցնին. բայց վերեւն փայտէ քօբրու կայ, զայն վերցնեն, որ տիրաքին ծայրն չի դիպի։

Եւ կայր տասներկու համալ, որ տարին տասներկու ամիս ամէն ի ժիր միշտ քեսայիւք կարմիր ոսկի սաֆի կու կրեն տառապխանէն։ Եւ տեսաք խանութ մի ձկան ակռայ, երկու մարդապօյ երկայն եւ հաստ։