Ուղեգրութիւն

[ԼԱ]  ՀԱՆԴԷՍՔ ԲԱՐԵԿԵՆԴԱՆԻ

Եւ ի Գարնավալն, որ է մեծ Բարեկենդանք, զայն երկու շաբաթ ամէն օր մէկ խաղ մի եւ շատլխ կ՚առնեն ի խրախութիւն եւ ի ծիծաղ մարդկան. եւ հրաշալի թամաշանիս գործեն, որպէս թէատրօնս։ Եւ ի սուլթան Պայազիտու ավլուն շինեն բերթք. մինն քրիստոնէից եւ միւսն անհաւատից. զոր կռվեալ յաղթեն հաւատացեալք։ Այլ օր կէմէսդան կու շինեն [1] մեծամեծ, եւ բարձր խուլայք. եւ թէլի վրայով անտից ի վայր կ՚իջեցնեն։ Եւ յաշխարհս ինչ խաղ եւ օյին կայ, այն երկու շաբաթն պիտոր ցուցանեն։ Եւ իշխանք, պարոնայք, քաղաքացիք, մեծամեծք եւ տնանկք, արք եւ կանայք, նաեւ տնարգել աղջկունք ի պատուհանս [2] սէճատա խալիք, այլք խատիֆայ ձգեն եւ անտի հային, այլք յերկրէ։ Եւ այն օրերն մեծ սէիրնի եւ թամաշանի կու լինի, որպէս Մըսըր սույ քէսիմին մուխդասիպ փոխիլն, եւ Մէհմէտի օրդու տանիլն։