Ի
թուին
ՇԽԱ
[541=1092]
եղեւ
մահ
տարաժամ
ընդ
ամենայն
երկիր,
մինչ
զի
ոչ
կարէին
թաղել
զմեռեալսն։
Ի
սոյն
ամի
եբեր
տէր
Պօղոս
զսուրբ
նշանն
եւ
զպատկեր
սուրբ
Աստուածածնին
յՈւռհա,
եւ
իշխան
քաղաքին
պատուով
ընկալաւ
զնա.
եւ
յետ
սակաւ
աւուրց
յափշտակեալ
խլեաց
զսուրբ
Նշանն
անիրաւաբար
ի
տէր
Պօղոսէ։
Ի
սոյն
ամի
հրամանաւ
Մելեքշահ
սուլտանին,
Պուզանն
ժողովեաց
զզօրս
Պարսից,
եւ
առնու
զկնի
իւր
զտէրն
Հալպայ
եւ
զտէրն
Անտիոքայ,
եւ
անթիւ
բազմութեամբ
գնաց
բանակեցաւ
ի
վերայ
Կոստանդինուպօլսի
եւ
ոչ
ինչ
կարաց
առնել։
Ի
սոյն
ամի
մեռաւ
բարի
/61բ/
սուլտանն
Մելեքշահն,
եւ
հասանէր
համբաւ
մահուանն
առ
Պուզանն,
եւ
ելեալ
ի
Կոստանդինուպօլսէ
գայր
յՈւռհա,
եւ
իւրաքանչիւր
գլխաւոր
դառնայր
ի
տեղի
իւր.
եւ
տէր
Բարսեղ
կաթողիկոսն
էր
յՈւռհա,
եւ
իբրեւ
փախստական
գնաց
յԱնի։
Եւ
մնաց
Մելեքշահ
սուլտանին
Բ
որդի,
անդրանկին
էր
անունն
Պակիարուխ,
եւ
կրտսերոյն
Տափար.
եւ
թագաւորեաց
Պակիարուխն
ի
տեղի
հօրն
իւրոյ.
եւ
եղեւ
այր
բարի
եւ
արար
սկիզբն
շինման
աշխարհիս
Հայոց,
եւ
զվանօրայսն
եւ
զեկեղեցիսն,
եւ
զքահանայսն
պահէր
ազատ
յամենայն
երկիրն
իւր։