Տարեգիրք

/77ա/ Ի թուին ՇԾԲ [552=1103] մոլորեցան Յոյնք ի Զատկէն, որպէս յաւուրսն Վասլի արքային մոլորեցան. եւ պատճառն ասի թէ իմաստասէր ոմն Յոյն, Ելիոն անուն, ոխացեալ ընդ այլ իմաստունսն Յունաց, զի ոչ կոչէին զնա ի ժողովն իւրեանց յորժամ զտումարսն շինէին, եւ նա զանխլաբար խլեաց գիր մի յապրիելեաց բոլորէն, եւ հանապազ յամենայն ՂԵ [95] ամ եւ կամ եւս աւելի մոլորեցուցանէ զԶատիկն. եւ Յոյնք ոչ իմացան զառաջինն։ Եւ յորժամ այն իմաստունքն վախճանեցան եւ ոչ իմացան, յետոյ որ եկն զնոյն գտաւ, եւ այնիւ վարեցաւ որպէս յետ ճշմարտի. որ եւ յաղագս այսորիկ բազում աշխատութիւն հասուցին ազգին Հայոց Յոյնք, մինչեւ Ուռհայեցիք գրեցին առ տէր Գրիգորիս եւ առին զպատասխանին։ Ի սոյն ամի դարձեալ ժողով արար թագաւորն Եգիպտոսի եւ Դամասկոսի, եւ գային ի վերայ քաղաքին Երուսաղեմի, եւ թագաւորն Երուսաղեմի գնաց ընդդէմ նոցա ի պատերազմ։ Եւ Եգիպ/77բ/տացիքն արարին զնոսա փախստական. եւ նոյնժամայն Աստուծոյ օգնութեամբն ելին նաւք Ֆրանգաց, զօրօք հեծելօք, եւ կոտորեցին զզօրսն Արաբացւոց, եւ արարին զնոսա փախստական։ Եւ թագաւորն Երուսաղեմի դիմեալ երթայր յԱքքա, եւ Տաճիկ մի նստեալ գաղտ ընդ թփով մի, եւ եհար նիզակաւ զթագաւորն ի քովն, եւ Տաճիկն նոյն ժամայն սպանաւ, բայց թագաւորն անբժշկելի մնաց մինչեւ եւ մեռաւ, եւ եղեւ սուգ մեծ յԵրուսաղէմ վասն թագաւորին։