Տարեգիրք

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Ի թուին ՉԲ [702=1253] Հեթում արքայն Հայոց փոխեաց զինքն ի կերպս սպասաւորի գրաստու, եւ ել յերկրէ իւրմէ Կիլիկւոյ սա/157բ/կաւ արամբք եւ դէմ եդեալ գնայր յարեւելս առ ազգն նետողաց, առ խանն որ կոչէր Մանգոյ, եւ բազում ահիւ անցեալ գնայր ընդ մէջ Իսմայելացւոց ցեղիցն, որ բնակեալ էին յերկիրն Գամրաց, եւ առաջնորդէր նմա աբեղայ մի Բարսեղ անուն, որ եւ բազում անգամ ճանապարհ արարեալ էր ընդ նոյն պողոտայ։ Եւ հասին մինչ ի սահմանս Թէոդուպօլեաց, ի տեղի ուրեմն որ կոչի Վարդենի, եւ իջեվանեցան ի տուն ուրումն իշխանի Քուրդ անուն, եւ մնային ընծայիցն զոր պատրաստեալ էին խանին, զի հասուսցեն յերկրէն Կիլիկոյ, տանել զկնի իւրեանց։ Եւ թագաւորահայրն Կոստանդին պատրաստեալ զկարասին յղեաց առ թագաւորն Հեթում հաւատարիմ արամբք։ Եւ յայնժամ թագաւորն առեալ զամենայն ցանկալի տեսողաց ընծայսն, գնաց առ խանն Մանգոյ եւ մատոյց նմա, եւ խանն ուրախութեամբ ընկալաւ զթագաւորն Հեթում, եւ զինչ եւ խնդրեաց ի նմանէ՝ շնորհ/158ա/եաց նմա, եւ եդ ի սպասաւորաց իւրոց ընդ թագաւորին գալ յաշխարհ իւր Կիլիկիա, զՄարկատեա, որ էր միականի, եւ զՊաչոյ։ Ի սոյն ամի, տարեալ զդուստր արքային Հեթմոյ զՍիպիլն, ամուսնացուցին Պեմունտ բրնծին Անտիոքու եւ կոմսին Տրապօլսոյ։