Նամականի առ ընթերցասէր հայուհիս

ՀՐԱՒԷՐ ՅԱՌԱՋԱԴԻՄՈՒԹԵԱՆ ՕՐԻՈՐԴԱՑ

Արի՛ք ընկերք տեսնել քաղցրիկ մեր օրեր,
Քաղցրիկ յուսով թո՛ղ զօրանան մեր սրտեր
Ձեռն ի ձեռին դիմենք ազատն Հայրենիք,
Դիմենք սրտով անձկակարօտ մեր Մօր գիրկ։

Արդ՝ յառաջեմ խումեր կազմած մէկ սրտով,
Ազատութիւն երգենք քաղցր ձայներով։

Զի ահա նոր Հայոց Մուսայք քաղցրաձայն,
Ոսկի տաւղօք ձայն տան որդւոց Հայկազնեան.
«Զարթի՛ք, գոչեն, եւ դուք կուսանք ի խրախոյս,
Զարթիք տեսէ՛ք ազատութեան ձեր նոր լոյս։

Սեւ սեւ ամպեր թող չպատեն ձեր աչեր,
Տխուր հառաչք ալ չարձակեն ձեր սրտեր,
Ոգին Հայկեան հզօր բարբառ կը հնչէ,
Գերութենէ ալ ձեզ ազատ կը գոչէ։

Մինչ ցե՞րբ շրջինք ձեռն ի ծնօտ յուսահատ,
Տգիտութեան յանշուք գաւառն անազատ.
Ահա ձեզ ժամ երթալ Սիօն ցնծալով,
Ազատութիւն երգել քաղցրիկ տաղերով։

Երգել ազատ մեր պանծալի Հայրենին,
Ազատ է Նա՝ ազատ եւ իւր կուսանին։

Արդ՝ փութացէ՛ք Հայկեան կուսանք դուք սիրով,
Պճնիլ համայն վսեմ փառաց զարդերով.
Ո՜հ փութացէք լնուլ սրտիս իմ կարօտ,
Անմահութիւն հիւսեմ ճակտիցդ նարօտ։

Տգիտութեան ձեր շղթաներ գամ լուծել,
Փափուկ մատանցդ վարդից շարեր բոլորել.
Համր լեզուացդ ազդեմ ջերմիկ եղանակ,
Եւ ձեր քմաց քաղցր ուսման տամ ճաշակ.

Բազուկ հզօր կապել թեւոցդ յաղթական,
Թռել, ճախրել դէպի յազատն այն սահման,
Հապա՜ կուսանք յառաջացէ՛ք մէկ սրտով,
Ազատութիւն Արդ՝ գրկեցէք եւ հոգւո՛վ։

Ելէ՛ք խնդրել ձեզ նոր վիճակ պատուական,
Բառնալ սիրով պէրճ դրօշակ վեհ ուսման։

Օ՛ն կազմեցէ՛ք զգաստութեան ձեր ջահեր,
Երթալ սրտով ձեր Հայրենի սուրբ դաշտեր։

Անդ ծածանի աւետաբեր Աստղ Հայկեան,
Ուր կը շողայ եւ ձեր Արեւ կենսական։

Ալ զօպացէք քաջալերեալ մէկ սրտով,
Ազատութիւն հնչել քաղցրիկ տաղերով,
Նա ձեզ պաշտպան նա զօրաւիգ եւ մեծ յոյս,
Նովաւ ապրիք եւ տեսանէք ձեր նոր լոյս»։