">
ԳԼՈՒԽ
Է
Գնալն
Մովսիսի
Եպիսկոպոսին
Ցուրտաւայ
առ
Կիւրոն:
Բայց
ապա
յետոյ
գնացեալ,
եւ
խափանումն
իւրոյուխտին
արարեալ,
սակս
այնորիկ`
զի
տեսանելով`
ասէր`զիս,
գուցէ
արդեօք
ամաչեսցէ
յուխտէն
եւ
ի
դաշանցն`զոր
եդին
Հայրապետքն
Հայոց
եւ
Վրաց
հանդերձ
ինեւ
իմէջ
երկուց
կողմանցն:
Եւ
երթեալ
հանդիպի
Կիւրոնի
իքաղաքին`
որ
կոչի
Տփխիս,
զոր
յառաջագոյն
ի
չորրորդճառի
անդ
յիշեցաք:
Քանզի
էր
նա
ի
գաւթի
սրբոյնՍիովնի,
որ
էր
մերձ
յապարանս
արքունի.
զոր
տեսեալզնա
սպասաւորացն
Կիւրոնի,
ազգ
առնեն
նմա:
Իսկ
նաառաքէ
ընդ
առաջ
նորա
զմի
ոմն
ի
սպասաւորացն
իւրոց,
եւ
արգելու
զնա
յերեսաց
իւրոց:
Իսկ
նա
երթեալ
ի
տունքահանայի
միոյ`
որում
անունն
Յակովբ
կոչիւր,
որ
էրմերձ
ի
սուրբ
Սիովն.
եւ
անդ
կացեալ
աւուրս
ինն,
յղէայնուհետեւ
եւ
պատգամ
առ
Կիւրոն,
եւ
խօսի
ընդ
նմադատաստանաւ
ոչեւն
(ոչինչ
կամ
ոչ
եւս)
զանգիտացեալ
ի
նմանէ.
ես`
ասէ`
գիտեմ
զոր
ինչպակասութիւն
լինէր
ի
քէն
սակս
ուղղափառ
եւ
սուրբհաւատոյն,
զոր
ուսուցին
մեզ
սուրբ
Հարքն`զառաջագոյն
քարոզեալն
ի
սրբոց
առաքելոց`
եւզհաստատեալն
ի
սրբոյն
Գրիգորէ,
եւ
զնոյն
աւանդեալմեզ
յերից
սուրբ
ժողովոցն`
յերեք
հարիւր
տասն
եւութիցն
ի
Նիկիայի,
եւ
ի
հարիւր
եւ
յիսնիցն
որ
իԿոստանդնուպօլիս,
եւ
յերկերիւրոցն
որ
յԵփեսոս.
եւերկոքեան
աշխարհս
մեր
Հայոց
եւ
Վրաց
զնոյն
ունէինեւ
ունիմք:
Արդ
զի՞
եղեւ
քեզ,
զի
խախտիչ
եղեր
դուանխախտ
եւ
անշարժ
հաստատուն
եւ
սուրբ
հաւատոյսմերոյ,
զոր
ի
սրբոց
հարցն
հաստատեցաւ,
եւ
նոյն
մեզտուաւ
հաստատուն
պահել:
Քանզի
նոքա
մեծաւ
հանդիսիւեւ
բազում
աշխատութեամբ
այսահալածեալ
կործանեցինզսատանայ:
Եւ
նզովեցին
զամենայն
հերձուածողսնզառաջինսն
եւ
զմիջինսն
եւ
զվերջինսն,
մանաւանդզանիծեալ
ժողովն
Քաղկեդոնի
եւ
զպիղծ
տոմարնԼեւոնի,
եւ
զայնոսիկ`
որք
նոցայն
հաւատացին.
որմինչեւ
ի
մեր
ժամանակս
հաստատուն
եկն
նոյնաւանդեալն
ի
նոցանէ:
Իսկ
երանելի
Հայրապետն
Մովսէս,
յորմէ
դու
ընկալար
զձեռնադրութիւն,
վասն
այնորիկընտրեաց
զքեզ
ի
տանէ
իւրմէ
հաւատարիմ
համարելովզքեզ,
զի
ուխտ
եւ
դառնութիւն
հարցն
մերոց
հաստատունկացցէ,
եւ
մեք
ի
խաղաղութեան
մնայցեմք.
եւ
քեզհաւատաց
զաթոռդ
զայդ
Հայրապետութեան,
զի
մի'կուտեսցես
քարինս
ի
շաւիղս
ժողովրդեանսհաւատացելոց,
այլ
զխոչ
եւ
զխոյթ
ի
բաց
իղեսցես
իճանապարհաց
նոցա:
Իսկ
դու
արգել
արկերճանապարհաց
նոցա
զայդ
ամենայն`
ոչ
գնալ
իճանապարհս
Տեառն
ուղիղ`
ընդ
որ
գնացին
հարքն
մեր.
եւ
զխուժիկդ
զայդ
ապականիչ
ընկեցեր
ի
մէջ,
զի
էրյինքն
խմոր
դառնութեան
ծածկեալ`
զոր
ունէր
ի
հնմէնեւ
ի
քացախուտ
չարութենէն
Քաղկեդոնի
ի
Հրէականզանկուածոյն
ի
նա
հասեալ:
Արդ
ես
անպարտ
եղիցիմ
եւքաւեալ
ի
միջնորդութենէ
քումմէ: