">
ԳԼՈՒԽ
ԾԶ
Պատասխանի
թղթոյն
Տեառն
Սմբատայ
Վրկան
Մարզպանի
ի
Կիւրոնէ
Վրաց
Կաթուղիկոսէ:
Փառաւորելոյ
Տեառն
Սմբատայ
Վրկան
Մարզպանի,
եւՏերանց
զինուորի`
Դաշտկարնի`
եւ
Վարդապետի
ՀայոցՇարսաղարի,
եւ
այլոց
ազատորերոյ
Հայոց
աշխարհիդ`
իսրբոյ
Նշանէս
աղօթք,
եւ
ի
Կիւրոնէ
ՎրացԿաթուղիկոսէ`
եւ
յամենայն
Եպիսկոպոսաց
աթոռակցացիմոց
եւ
յիշխանաց
յԱտրներսեհէ
եւ
յԱշուշանէ
եւյամենայն
լաւաց
աշխարհիս
Վրաց`
խոնարհութեամբ
եւսիրով
ողջոյն:
Զթուղթս`
զոր
արարեալս
էր`
տեսի,
եւ
զողջոյն
ձերլսելով`
խնդացի:
Եւ
որ
գրեալս
էր,
թէ
զհարանց
մերոցեւ
մեր
զթիւր
եւ
զատելի
զկարգս
ոմանց
եւ
զհաւատստեսեալ
խոտեցին
եւ
ի
բաց
ընկեցին.
վասն
այդրբարերարութեան
հրամանի
զՏէրդ
յայդ
գործպարապեցուցանելով.
Աստուած
զարքայից
արքայ
անմահարասցէ.
եւ
զքեզ
Տէր
Տէրանց
աւելի
պատուականագոյնարասցէ
զաւակօք
հանդերձ`
քան
որչափ
եսդ:
Որ
վասնհաւատոց
գրեալս
էր,
թէ
Հարքն
մեր
եւ
ձեր
միաբան
էին.
թէ
որովհետեւ
սուրբն
Գրիգոր
զուղղափառ
հաւատսուսոյց
մեզ,
որ
յԵրուսաղէմին
ուսաւ,
զդոյնհաստատեաց,
եւ
անսղալ
մեր
եւ
ձեր
հաւատ
այդ
է.
իսկեթէ
Մովսէսդ
այդ
այլազգ
ընդունի,
զոր
ոչ
ընդունէաքմեք
եւ
դուք,
եւ
դուք
կամիք
դմա
հաւանել,
եւնորաձեւս
առնել,
մեք
այդմ
ո'չ
հնազանդիմք:
Վասնզիզոր
ինչ
ուսաքն`
ո'չ
թողումք.
քանզի
մեր
եկեղեցիքսայսպէս
հաստատեալ
են,
նոյնպէս
եւ
Ցուրտաւայեկեղեցին
որպէս
էն
եւ
կայր
եւ
կայ,
եւ
պաշտօնեկեղեցւոյն
չէ
ինչ
փոխեալ
կարգն:
Բայց
զիԵպիսկոպոսն,
զոր
արարաք,
Վրացի
եւ
Հայ
դպրութիւնգիտէ,
եւ
զպաշտօն
կատարէ
երկոքումք:
Բայց
իմ
սրտիպակասութիւն
մեծ
է
մարդոյ
միոյ
բանից
հաւատալ
ձեզ,
որ
եւ
իւր
գլխոյն
չէր
հաւատարիմ,
թո'ղ
թէ
վասն
մեր.
որ
վասն
չար
գործոց
իւրոց
գաղտ
գիշերի
փախստականգնաց,
եւ
յապստամբն
գնաց
առ
Վահրամ.
եւ
այնպէսչարութիւն
գնաց
առնել.
զի
սակաւ
ինչ
պիտեցաւ,
եւ
դեռզքաղաքս
առնուլ
տայր,
եւ
Արեաց
աշխարհիս
մեծ
վնասհասուցանէր:
Եւ
արդ
դուք
նմա
հաւատացէ'ք,
եւ
նորաբանիւ
առ
մեզ
խափանեցայք
գալ:
Ողջ
լիջիք
ի
Տէր.
այլկեցոյց
Աստուած
զկայսր,
զի
նա
զաշխարհս
մեր
կեցոյց:
